مقدمه و هدف: خانواده اتم ساختاری جامعه بوده و جامعه سالم در گرو داشتن خانواده سالم است. توجه به نیاز های اساسی در خانواده به عنوان کانون التیام بخش همواره در ارتقای کیفیت روابط عاطفی، جنسی، بین فردی و... تاثیر به سزایی را داشته است. از نیازهای آدمی احساس تعلق ، دوست داشتن و دوست داشته شدن است و به عقیده مزلو برآورده نشدن این نیاز موجب عدم ارضای به احترام و ارزش به خود شده و راه رشد و تعالی انسان را به شدت آسیب پذیر خواهد شد. این پژوهش به بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر افزایش کیفیت رابطه جنسی-عاطفی پرداخته است. مواد و روش ها: جامعه آماری مراجعین مرکز مشاوره خانواده شهرستان کامیاران بوده که از میان نمونه 30 نفری (نمونه گیری هدفمند) 16 نفر در دو گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه رضایتمندی زناشویی (Enrich) بوده که تمرکز محقق علاوه بر رضایت کلی زناشویی در میان 12 مقیاس فرعی آن بر روی مقیاس های ارتباط و رابطه جنسی در روابط زناشویی بوده که این دو مقیاس عقاید و نگرش ها، تبادل پیام های کلامی و غیر کلامی، ابراز محبت، میزان راحتی هنگام بحث از مسایل جنسی، نگرش ها نسبت به رفتار جنسی و آمیزش را مورد سنجش قرار می دهد. نتایج: نتایج این تحقیق نشان می دهد که درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی موجب افزایش رضایتمندی زناشویی، بهبود ارتباط و افزایش کیفیت رابطه جنسی- عاطفی در زندگی زناشویی زنان می گردد که تمامی فرضیه ها و سوالات پژوهش در سطح P<0/01 معنادار می باشد.
