هدف: زوجین متعارض از عادت و ویژگی های همسرشان ناراضی بوده و همواره در حوزه های متعددی از روابط میان فردی از جمله روابط جنسی، اوقات فراقت، رابطه با خانواده مبدا و دوستان دچار مشکل می باشند. رویکرد TA که با مفاهیم و اصول روانکاوی به بیانی ساده دنیای ذهنی و عاطفی زوجین را تحلیل می کند. هدف این پژوهش استفاده از این رویکرد در درمان گروهی جهت کاهش تعارضات زناشویی و مدیریت در حل تعارض می باشد. روش: روش پژوهش نیمه تجربی از نع پیشآزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه پژوهش تمام زوجینی بودند که در خرداد تا شهریور ماه 1386 جهت مشاوره به مرکز مشاوره شهرستان کامیاران مراجعه نمودند. نمونه پژوهش 20 زوج بودند که به طور تصادفی انتخاب و و در گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعارض زناشویی می باشد. نتایج: یافته های پژوهش از طریق تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد و بیانگر این واقعیت بود که درمان TA به شیوه گروهی موجب کاهش تعارضات زناشویی شده و در کاهش تعارضات در خرده مقیاس های آزمون رابطه جنسی، اوقات فراقت، مدیریت مالی، رابطه با دوستان و خانواده، حل مشکل و ... موثر می باشد (P<0/01). بحث: آموزش حالات «من» به زوجین باعث می شود زوجین زیرساخت های تعارضات خود را شناسایی کرده و با گرفتن مدیریت اجرایی و اجتماعی به دست «من» بالغ هیجانات و عواطف آسیب زا که تعارضات در لابه لای آنان جای گرفته اند (من کودک) در روابط میان فردی خود کنترل و به بلوغ لازم در حل تعارض برسند. این رویکرد زوجین را به زبانی ساده به لایه های عمیق شخصیت خود می برد که چگونه منشاء تعارض ها را شناسایی و با بینش به آن از طریق من بالغ مدیریت امور، کلک بازی ها: محاوره متقاطع و خارج از مضمون را به دست گیرند.
