اضطراب یکی از شایع ترین مشکلات روانی- اجتماعی است، ویژگی اصلی اضطراب معمولاً یک احساس مبهم، ناخوشایند و فراگیر است ومهمترین نوع اختلال اضطراب، اختلال اضطرابی اجتماعی است. ویژگی اصلی اضطراب اجتماعی ترس شدید از موقعیتهایی است که در آن ها فرد در جمع دیگران قرار میگیرد. با توجه به این که هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش مهارت فرزند پروری به سبک آدلر - درایکورس بر جو خانواده و رابطه والد- فرزندی والدین در دانشآموزانی ابتدایی با اختلال اضطراب اجتماعی میباشد، طرح پژوهش پارادایم کمی با روش نیمه آزمایشی بوده و روش تحقیق آن از نوع پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه آزمایش و گروه کنترل میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه والدین دانشآموزان مدارس ابتدایی در سال تحصیلی 1398- 1399 (2019 -2020) در استان حلبچه و حجم نمونه شامل 30 نفر از جامعه آماری بودکه 15 نفر از آن ها در گروه آزمایشی و 15 نفر نیز در گروه کنترل و روش نمونهگیری بهصورت هدفمند بود و ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که مقطع پیش آزمون با هر یک از مقاطع پس آزمون و پیگیری بر آموزش مهارت فرزند پروریبا متغیرهای عامل (ارتباطات بین والد فرزند، جو خانواده، تعیین هویت و ارتباطات بینوالد- فرزند) در دانشآموزان ابتدایی با اختلال اضطراب اجتماعی تأثیر معنیداری دارد اما با متغیرهای عامل احساسات مثبت و گمگشتگی نقش اختلاف معنی داری در هیچ سطحی از پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری مشاهده نشد.با توجه به یافته هایاین پژوهش،به نظر می رسد با تدوینیک برنامه جامع آموزش مهارت فرزند پروری که دربرگیرنده مداخلاتی برای بهبود روابط والدین وکودک باشد می توان در جهت رفع مشکلات و اختلالات اضطراب اجتماعی فرزندان گام برداشت.
