در سالهای اخیر گرایش محققین به کاوش و بررسی شبکههای پیچیده به شدت افزایشیافته است. این امر زمانی آغاز شد که محققین دریافتند که بسیاری از شبکه های پیچیده استخراج شده از سیستمهای مصنوعی و طبیعی، ویژگیهای مشترکی رادارند که آنها را از گرافهای تصادفی متمایز میسازد. یکی از مباحث مهم در نظریهی شبکهها بحث استحکام و امنیت در این شبکهها می باشد؛ بطوری که اخیراً پایداری شبکه در اثر شکست آبشاری 2 موردتوجه قرارگرفته است. در این نوع شبکه های ازکارافتاده، یک گره میتواند باعث ازکارافتادن گره های همسایه شده و این روند ازکارافتادن در پهنه بالایی از شبکه ادامه پیدا میکند. زمانی که به یک گره حمله 9 شود باعث میشود شبکه دچار اختلال شود وسپس، توزیع مجدد بار ممکن است شکست را گسترش دهد و باعث شکستهای آبشاری شود و کل شبکه را بهزانو درآورد. بررسی ها نشان داد که عوامل مختلفی در شکست آبشاری شبکه های پیچیده تاثیرگذار است که با وجود مشکل شکستهای آبشاری میتوان با طراحی بهتر و استراتژی مناسب کنترل شود. این پژوهش در همین راستا سعی نموده با بررسی عواملی مانند نوع حملات، بار اولیه گرهها، ظرفیت 4 گرهها، تعداد اتصالات و اندازه شبکه، تأثیرگذاری هرکدام در میزان ناپایداری و شکست آبشاری در شبکه را بررسی نماید. یکی از فاکتورهای مهم میزان شکست آبشاری درجه گره ها و میزان اتصال آنهاست به عبارت دیگر توپولوژی شبکه است که به عنوان ایده ضرایب آلفا و بتا در این پژوهش متغیر در نظر گرفته شده است. ایده بعدی که مورد بررسی قرار گرفت اندازه شبکه بود که چقدر می تواند در میزان شکست آبشاری تاثیرگذار باشد و شبکه را دچار اختلال کند که نتایج آزمایشات، کارآیی روشهای پیشنهادی و بهبود روشهای قبلی را نشان میدهد.
