در عرصۀ عدالت کیفری تقارب تحلیل های عدالت سنجشی و نظریه جامعه خطر باعث شده که بسیاری تصور کنند که ما در حال تجربۀ تغییر جهانی به سوی الگوهای خطرمحور عدالت کیفری هستیم که آماری، سرکوب کننده و خنثی کننده هستند. در این مقاله استدلال می شود که هرجا که ما بر چارچوب خطر در عدالت کیفری و پذیرش سیاست های نئولیبرال در حوزه های قضایی داخلی تمرکز می کنیم، دلایل کمی وجود دارد که عدالت سنجشی با موفقیت از ایالات متحده (به سایر کشورها) ارسال می شود. با بررسی تحولات اخیر در استرالیا، اثبات شده که شکل گیری سیاست های محلی و شرایط اجتماعی به این معنی هستند که مدل های عدالت کیفری خطرمحور و نئولیبرال هستند که از مدل های آمریکایی متفاوت می باشند ( در شکل و عملکرد)، که ما نمی توانیم یک عمومیت جهانی مفیدی در مورد ویژگی سیاسی و یا ارزش های اصلاحی چنین رژیم هایی ایجاد کنیم و یا اینکه نمی توانیم چنین عمومیتی را در مورد اتنقال ساده آنها در عرض حوزه های قضایی ایجاد کنیم.
