جامعه خطر پیشنهادهای زیادی در زمینه انتقاد از نهادهاdی اجتماعی مانند سیستم عدالت کیفری دارد، اما آن (جامعه خطر) به وسیله موانع سیاسی و ادراکی محدود شده است. جرمشناسی سنجشی بخشی از این مکتب فکری است و شامل متخصصین و سیستم هایی می شود که به اجرای قانون کمک می کنند. نظریه های ریسک خودشان را در لابه لای نظریه های لیبرال ومحافظه جرم کارانه درگیر نمیکنند. گفتمان ریسک بایستی به عنوان مشروعیت رویه های عدالت کیفری دحکومت نگریسته شودتاازیک وضعیت غیرقابل دفاع به یک شاهدبیطرف تبدیل شود
