این سخنرانی با عنوان «بازآفرینی تابآوری زیرساخت شهری در عصر مدلهای دیجیتال» به بررسی پیوند میان مدیریت زیرساخت، تحلیل ریسک، و فناوریهای دیجیتال نوین مانند BIM میپردازد. در دنیایی که زیرساختهای شهری با پیچیدگی و عدمقطعیت روزافزون مواجهاند، استفاده از مدلسازی دیجیتال و دادهمحور، نهتنها ابزار کنترل و تصمیمگیری دقیقتر را فراهم میکند، بلکه به عنوان مسیری برای افزایش تابآوری، شفافیت و پایداری پروژههای عمرانی شناخته میشود. نمونهی شاخص این رویکرد، پروژهی تونل پایه چنری (Ceneri Base Tunnel) در سوئیس است؛ پروژهای عظیم در چارچوب کریدور ریلی زوریخ–میلان که در آن، فناوری BIM و اسکن لیزری سهبعدی برای ثبت و تحلیل پویای وضعیت ساخت به کار گرفته شد. این تجربه نشان داد که ادغام تحلیل ریسک کمی با مدلسازی دیجیتال میتواند به کاهش هزینهها، کنترل زمانبندی، و بهبود کیفیت منجر شود. در نهایت، تأکید میشود که آیندهی مدیریت زیرساختها در گرو همگرایی میان مهندسی، داده و تابآوری شهری است—جایی که BIM نه صرفاً ابزار طراحی، بلکه بستری برای درک و مدیریت پویاییهای شهری در عصر دیجیتال محسوب میشود.