شیخ رضا طالبانی از شاعران کلاسیک کرد است که حجم معتنابهی شعر فارسی، ترکی و عربی نیز دارد. بارزترین درونمایه شعر او هجو است، با این حال به میدان هر فنی به هر یک از این زبان ها گام نهاده به مثابه یک شهسوار ظاهر گشته است. در ضمنِ چندین شعر که در مدح پیغامبر (ص) و آل بیت او (ع) و ذکر مصایب ایشان سروده است، شعری دیده می شود در مدح و اظهار وفاداری به امام حسین (ع) با مطلع «لافت از عشق حسین است و سرت بر گردن است؟ / عشقبازی سر به میدان وفا افکندن است». این جستار با روش تحلیلی ـ توصیفی به منظور کشف لایه های گونه گونِ زبانی، ادبی، بلاغی و نحوی و ژرف ساخت آن به نگارش درآمده است. خلوص، صراحت لهجه و ایمان عمیق به اندیشه و ایدؤلوژی مطرح شده در شعر، از یکایک ابیات آن ملموس و مشهود است.
