ادبیات مقاومت، نوعی ادبیات متعهد است که هدف أن بیأن محرومیت ومظلومیت مردمأن محروم از آزادی وعدالت وآواره ورانده شده از سرزمین خویش است؛ مهمترین مضامین و بنمایه های آن، تمجید وستایش شهدای راه حق و ثبت مبارزات مبارزأن راه آزادی و برابری در لابلای خطوط شعر ونثر ادبی است. مردمأن فلسطین و کردستأن به عنوأن دو ملتی که همواره مورد ظلم و تعدی دیگرأن بوده و برای بازگیری حقوق غصب شده خود، به مبارزه برخاسته‌اند؛ شاهد حوادث تلخ وناگواری در تاریخ مبارزات خود بوده‌اند، از جمله مهمترین این رویدادها، قتل عام مردم بی گناه دیریاسن و فاجعه اسفناک بمبارأن شیمیایی شهر حلبجه است که شاعرأن وادیبأن دو ملت را به خلق تابلوهای ماندگاری در ترسیم وتوصیف این دو حادثه خونبار، در شعر مقاومتشأن تشویق نموده وشاعرأن متعهد در دیگر سرزمین‌ها را نیز تشویق به همدری با این دو ملت مظلوم کرده‌است. پژوهش حاضربه روش توصیفی تحلیلی، به بررسی تطبیقی بازتاب قتل عام مردم بی گناه دیریاسن و فاجعه اسفناک بمبارأن شیمیایی شهر حلبجه در شعر مقاومت عربی و کردی وبیأن مهمترین شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها در این زمینه پرداخته-است. نتایج نشأن می دهد که شعر رثا وتمجید میهن ومبارزأن وشهدای راه آن، از برجسته‌ترین مضامین شعری دو ملت است و تأثیر این دو فاجعه در رشد وتحول شعر مقاومت آن‌ها، قابل انکار نیست.
