مهریه یکی از حقوق مالی زن در اسلام است که توسط زوج پرداخت می‌شود. اگرچه تأکید شارع همواره بر این بوده که ازدواج پیوندی عاطفی و مبتنی بر محبت است؛ اما عقد نکاح آثار مالی نیز به همراه دارد که زوج ملزم به پایبندی به آن است. شرایط مختلف زوجین بر میزان ثبوت مهریه تأثیرگذار است. یکی از امور تأیرگذار وفات یکی از زوجین می‌باشد. نوع مرگ از جهت طبیعی بودن مرگ، خودکشی زن، قتل شوهر توسط زن و همچنین نوع مهریه از جهت مشخص بودن و نامشخص بودن، وقایعی که در زندگی زناشویی قبل از فوت اتفاق افتاده از جمله: دخول، خلوت صحیح، اقامت یک ساله و ارتباط مقعدی نیز در حکم فقهی مهریه و مقدار لازم پرداختی توسط مرد به زن مؤثر است. با توجه به اصل 12 قانون مدنی مسایل مربوط به احوال شخصیه بر اساس مذهب فقهی آن شخص مورد قضاوت قرار می‌گیرد. مهریه یکی از مباحث احوال شخصیه بوده و اختلاف نظر طرفین در مورد مهریه به عنوان یک مسأله‌ی فقهی باید از منظر فقه مذهب زوجین مورد بررسی و حل و فصل واقع شود. بررسی موارد تاثیرگذار مذکور در مهریه در حالت فوت یکی از زوجین از منظر فقهای مذاهب اربعه و قانون مدنی ایران ذکر دلایل و نقد و بررسی آنها و در دسترس قرار دادن پژوهشی درخور برای استفاده‌ی مراجعان جهت حل اختلاف در مبحث مهریه از جمله‌ی اهداف این پژوهش است که انجام آن لازم و ضروری به نظر می‌آید. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و همچنین با توجه به اینکه گردآوری داده‌ها از طریق منابع اسنادی انجام گرفت، اساساَ یک پژوهش کیفی است.روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است و با استفاده از منابع کتابخانه و ابزار فیش برداری از کتب موجود در کتابخانه‌ها، استفاده از نرم افزارها و سایت‌های مربوطه، مطالب جمع آوری شده سپس طبقه بندی، ترجمه، جمع بندی ونتیجه گیری از آنها صورت می‌گیرد. مشاهدات این پژوهش نشان می‌دهد که مرگ یکی از زوجین به عنوان یکی از مؤکدات مهریه محل نزاع فقهای مذاهب اربعه است. اگرچه حالات مختلف نکاح، نوع مهریه و نوع مرگ یکی از زوجین در اظهار نظر نهایی ایشان تأثیر گذار است. نهایتا فتاوای متفاوتی مبنی بر ثبوت، سقوط یا تنصیف مهریه در حالت فوت یکی از زوجین در شرایط خاص مورد توجه‌ی نگارنده بوده و ذکر دلایل و وجه دلالت نصوص مورد استناد آنان هدف اصلی این پژوهش می‌باشد.
