قرآن به عنوان اصلی ترین منبع معرفت شناختی دینی مورد قبول همه مسلمانان است و نحله های فکری هر یک در مقام اثبات آراء گوناگون خود، بدان استناد و از آ یات همسان، عقاید مختلفی را استنباط کرده اند؛ به گونه ای که با مبا نی فکر ی آنان سازگار باشد. آلوسی به عنوان یکی از مفسران برجسته عرصه تفسیر، با تکیه بر مبانی کلامی سلفی، سعی در حفظ و اثبات چهارچوب کلامی خویش داشته و در این راستا همه آیات مرتبط با صفات خداوند را با وجود قراین لفظی و معنوی حمل بر حقیقت نموده است .مقاله حاضر با اشاره به مبانی کلامی سلفیه، می کوشد کیفیت اثرگذاری آن بر گرایشهای تفسیری آلوسی و میزان تقید مفسر به مبانی کلامی خویش را بیان کند.
