زندگی اجتماعی بشر و تزاحم آزادی های فردی و اجتماعی به مرور سبب شکل گیری ضوابط وقوانین گشته است که به مرور زمان به شکل آیین نامه ها و ضوابط دستوری در آمده است و جنبه لفظی پیدا کرده است. تفسیر و شرح الفاظ از دیرباز از امور چالش برانگیز و مورد اختلاف بوده است و دانش تفسیر سابقه ای طولانی دارد. این دانش در میان مسلمانان، به عنوان دانش «اصول فقه» یا به عبارت دیگر شیوه های فهم نامبردار گشت. اصول فقه اختصاص به علم فقه نداشته و به تحلیل و بررسی اصول کلی فهم مطالب می پردازد و با توجه به ماهیت لفظی قوانین، تطبیق مبانی و اصول روش های تحلیل الفاظ در اصول فقه، می تواند کاربردی دقیق و گسترده در تفسیر قوانین داشته باشد. از مهم ترین مباحث مرتبط و مشترک بین اصول فقه و قوانین، مباحث الفاظ است که به بررسی شیوه تحلیل الفاظ و عبارات می پردازد. آشنایی دانشجویان، وکلا، قضات و اقشار مختلف با تحلیل مفردات، عبارات و سیاق قانونگذار در بیان ضوابط قانونی و نیز آشنایی با مقاصد قانونی می تواند در حل تعارض قوانین و نیز تفسیر دقیق آن مفید و راهگشا باشد. در گارگاه آموزشی علمی « کاربرد اصول فقه در تفسیر قوانین» به مبانی تفسیری و راهکارهای اصولی و تطبیق عملی این قوانین و مبانی بر مواد قانونی به ویژه قوانین مدنی و جزایی اشاره شد و به صورت عملی به تأثیر مستقیم فهم اصول فقه در تفسیر قوانین اشاره گردید.
