تنصیف اموال زوجین به معنای نصف یا تقسیم بخشی از اموال زوج است که در طول زندگی مشترک وبر اساس زحمت وتلاش هر دو بدست آمده است. مال از مسائلی است که در اسلام بدان اهتمام داده شده وحفظ آن به عنوان یکی از مقاصد شریعت به شمار می آید. حقوق مالی زوجه در فقه اسلامی عبارتند از: مهریه ،نفقه ،مسکن ،وصیت ،هبه ،ارث. علاوه بر این حقوق ، حقوق مالی دیگری برای زوجه وجود دارد که مذاهب اسلامی در مورد لزوم آن اتفاق نظر وجود ندارد. یکی از حقوق مالی مورد اختلاف میان فقها، حق تنصیف اموال زوجین است. جمهور فقها معتقدند که امور مالی زوجه مشخص بوده وشامل تنصیف اموال نمی گردد وبرای اثبات دیدگاه خویش به آیات واحادیث مختلف استناد می کنند. در مقابل برخی از فقها معتقدند با توجه به اینکه زوجه نیز در تحصیل اموال مشترک دوران زناشویی سهم دارد ،لذا در این بخش از داراییها سهیم می باشد. پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی وبا استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی دلایل دیدگاه های موافقان ومخالفان پرداخته است. با استقرای دلایل مشخص شده است ،غالب فقها به دلیل اکتفا به ظواهر نصوص ،به عدم تنصیف اموال متمایل شده اند ،در حالی که از همان آغاز و از صدر اسلام شواهد بر تنصیف اموال زوجین وجود دارد. محروم کردن زوجه از اشتراک در اموالی که وی نیز در تحصیل آنها نقش داشته وتلاش وپشتیبانی او سبب شده است که شوهر امکان کار وتجارت را پیدا کند، سبب ظلم به زوجه واضرار به وی می گردد.عدم تنصیف اموال در صورت طلاق یا وفات زوج ،سبب می گردد ،که زنان به دلیل فشارهای مالی دچار مشکلات فردی واجتماعی گردند ؛لذا دیدگاه فقهایی که قائل به تنصیف اموال زوجین که حاصل از تلاش وزحمات مشترک آنها بوده است ،به صواب نزدیکتر وبا مقاصد شریعت ملائم تر می باشد.
