بخش قابل توجهی از آیات قرآنی به بیان قصص و سرگذشت پیشینان اختصاص دارد که اخبار از گذشته توسط پیامبری امی، از دلایل صدق نبوت ایشان می باشد. امروزه توجه مناسبی به باستان شناسی قصص قرآنی و بازخوانی تاریخی این قصص انجام شده و بدیهی است نیاز به پژوهشهای گسترده تر در این زمینه همچنان وجود دارد. با این وصف، در آیات مختلف به عبرت بودن و لزوم پند پذیری از قصص اشاره شده است که هدف اصلی داستانهای قرآنی را اهداف تربیتی ان عنوان کرده است. در این راستا با نگاه به سرگذشت آدم و داستان خلقت، مشخص می شود که هدف از ذکر این داستان در آیات نخستین سوره بقره به که متناسب با آغاز قرآن است، بیان هدف کلی خلقت مردان و زنان و آزمایش و ابتلای انها در حیات دنیوی است. همچنانکه هدف از بیان داستان حضرت یوسف بیان عاقبت صبر و تقوی ایشان است و این اهداف غالبا در کنار آیات لغوی، نحوی و تاریخی کمتر مورد توجه قرار گرفته است که بازبینی و بازخوانی آیات قصص با نگاه تربیتی که اهداف اصلی قرآن و نزول آیات است امری ضروری به نظر می رسد. در گفتار حاضر به بازخوانی پاره ای از قصص قرآنی و بیان اهداف تربیتی آن پرداخته شده است
