انسان آمیزهای از استعدادها و نیازهای مختلف است که پرورش صحیح آنها میتواند زمینه تربیت فردی متعادل و درنتیجه شکلگیری جامعهای سالم را فراهم آورد. از جمله تواناییها و نیازهای انسان، نیاز جنسی است که زمینه بقاء و تداوم نسل انسان را بر روی زمین فراهم ساخته است. تربیت جنسی عبارت است از مبانی و برنامهریزی منظم که با در نظر گرفتن شرایط و اقتضائات فرد و جامعه به ارائه راهکار و درمان مشکلات مرتبط میپردازد، و با توجه به حساسیت و اهمیت دوران کودکی تربیت جنسی در این دوره در شکلگیری شخصیت انسان، اهمیت بسزایی دارد. تربیت جنسی با در نظر گرفتن مقتضیات سنی و نیازها و قابلیتهای کودکان، زمینه توسعه آگاهی کودکان، والدین، مربیان و جامعه را نسبت به نگرش و برخورد با مسائل جنسی کودکان فراهم میسازد. هدف از تربیت جنسی کودکان دادن اطلاعات متناسب و صحیح نسبت به حریمهای اخلاقی، اندامهای خصوصی و برخورد با مسائل و مشکلات احتمالی است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به بررسی مسأله تربیت جنسی کودکان پرداخته است، و به بیان مبانی تربیت جنسی مانند: تربیتپذیری انسان، تقدم آموزش و پیشگیری بر درمان، تقوا محوری، گرایش به فضیلت، پذیرش غریزه جنسی، تأکید بر کرامت انسانی و الگوبرداری کودکان از والدین، همچنین ارائه راهکارهایی مانند: آموزش مهارتهای رفتاری همچون مخالفت با درخواستهای غیرمتعارف، اجازه گرفتن کودکان در هنگام ورود به حریم خصوصی والدین، آموزش آداب پوشش به کودکان، لزوم رعایت حریم و آمیزش جنسی، جداسازی بستر خواب کودکان، نظارت بر بازیهای کودکان، رعایت پوشش در خانواده از جانب والدین پرداخته است. همچنین در جامعه نیز باید با راهکارهایی همچون توجه به پوشش افراد در جامعه، تبلیغ و بیان مسائل صحیح آموزشی در رسانه و تدوین محتوای متناسب آموزشی در سطوح مختلف، زمینه تربیت جنسی سالم کودکان فراهم شود.