علوم بلاغی نقش بسزایی در فهم آیات الهی دارند به همین خاطر عالمان قرآنی در کتاب های علوم قرآنی باب های جداگانه ای را با عنوان تشبیه، استعاره،مجاز و کنایه برشمرده اند و دانستن این مباحث مقدماتی را برای فهم قرآن لازم شمرده اند. در میان علوم بلاغی تشبیه و تمثیل جایگاه ویژه ای دارد. تشبیهات و تمثیلات قرآن به حدی زیباست که بیان آنها یکی دیگر از وجوه قرآن را در معرض دید خواننده ی آنها قرار می دهد. هدف نگارنده در این مقاله پرداختن به بحث تمثیل و تشبیه در قرآن کریم است تا بدین وسیله اعجاز بیانی قرآن مورد توجه قرار گیرد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی است و بر اساس مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است.
