قرآن کریم سرچشمه علم، معرفت و برنامه زندگی سعادتمندانه انسان هاست و هر کس حسب توانمندی خود از آن بهره می گیرد. شاعران نیز به فراخور ذوق خویش و در جهت مقبول ساختن بیشتر شعر خویش در کلام خود از آن بهره برده اند. ورود قرآن کریم به زبان فارسی سبب غنای آن و افزایش دامنه مفردات و مضامین شعری شده و اسلوب شعر فارسی را سهل و ساده ساخته است. نسیمی شیروانی شاعر دوره تیموری به واسطه آشنایی با قرآن کریم بی شک در سخنان خویش از نص آن تاثیر پذیرفته است. وی در خلال اشعار خویش گاهی عین آیات قرآنی را به کار گرفته و گاهی جزیی از آن ها را در شعر خویش گنجانده است. نسیمی در چاره دیگری از اشعار خویش به مضامین قرآنی دینی مانند قیامت، تو\ید و زوال دینا اشاره نموده است. اشاره به پیامبران که داستان آن ها در قرآن کریم بیان شده بخش دیگری از اشعار نسیمی را به خود اختصاص داده است. نویسندگان در این مقاله بر آنند تا با استفاده از روش توصیفی تحلیلی الهام پذیری نسیمی را از مفردات و عبارات قرآنی نمایان سازند.
