هر شاعری از سرودن شعر خود هدف یا اهرافی را دنبال می کند و برای رسیدن به این اهداف از شیوه های گوناگون بیان و نیز از عوامل و ابزار مختلفی استفاده می کند. مسلما شاعری چون حافظ از سرودن اشعار خویش اهدافی را در نظر دارد. در این پژوهش حافظ را در لحظاتی درمی یابیم که در طبیعت شعر خویش چشم به مناظر طبیعی می گشاید و با محسوسات جهان برخورد می کند و به مدد شیوه های مختلف بیان، مسائل گوناگون ومتنوعی را ارائه می دهد. در این پژوهش ابتدا از شعر و تصویر تعریف مجملی ارائه شده و سپس به نکاتی در زمینه تصویر در شعر حافظ و بهره گیری وی از طبیعت در آفرینش این تصاویر اشاره شده است. و در پایان اهداف حافظ از بیان عوامل طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش نشانگر آن است که حافظ عوامل طبیعی را به مدد شیوه های بیان چون تشبیه و استعاره به کار گرفته تا به وسیله آن مسائل مختلفی چون مساوئل عرفانی، اخلاقیف تربیتی و اجتماعی را دلفافه و به طور غیر مستقیم بیان کند. با این کار هم زیبایی شعر و هنر حافظ بیشتر آشکار می شود و هم زوایای پنهان اندیشه او بهتر جلوه گری می کند.
