آقا محمد اصفهانی متخلص به عاشق، یکی از بزرگترین شاعران نهضت بازگشت ادبی است. او در همه قالب های شعری ذوق آزمایی کرده است. دیوان او دارای دوازده هزار بیت است و شامل غزلیات، قصاید، رباعیات، ترکیب بند و ترجیع بند است. اما بخش عمده اشعار او را غزلیات و قصاید او تشکیل می دهد. موضوع این پژوهش، بررسی سبک شناسی لایه ای قصاید عاشق اصفهانی در دو سطح ادبی و فکری است. این پژوهش به شیوه توصیفی_تحلیلی است. نتیجه پژوهش نشان می دهد که عاشق، هم به سطح ادبی و هم به سطح فکری در قصاید خویش توجه داشته است. او تقریبآ از همه آرایه های ادبی مانند تشبیه و استعاره و مراعات نظیر و تضاد و لف و نشر و تلمیح و ... در قصاید خویش استفاده کرده است. همچنین در سطح فکری قصاید عاشق، موضوعاتی همچون مباحث تعلیمی و عرفانی، مدح و منقبت، شکوه و مفاخره و عشق، مورد توجه او بوده است. مبنای کار او مانند دیگر شاعران سبک بازگشت بر تقلید و نظیره سرایی است. از شاعران پیشین مانند شاعران سبک خراسانی مانند فرخی و منوچهری بوده است.
