1404/09/14
صادق سلیمانی

صادق سلیمانی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0002-4618-0428
تحصیلات: دکترای تخصصی
شاخص H:
دانشکده: دانشکده مهندسی
اسکولار: مشاهده
پست الکترونیکی: S.Sulaimany [at] Uok.ac.ir
اسکاپوس: مشاهده
تلفن:
ریسرچ گیت:

مشخصات پژوهش

عنوان
تجزیه‌وتحلیل شبکه هم نویسندگی مهندسی نرم‌افزار
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
تحلیل شبکه هم‌نویسندگی، هم‌تالیفی، مهندسی نرم‌افزار، علم‌سنجی، کتاب‌سنجی، VOSviewer، همکاری‌های علمی
سال 1404
پژوهشگران سپیده نورعلی‌زاده(دانشجو)، صادق سلیمانی(استاد راهنما)

چکیده

این پژوهش با هدف تحلیل علم‌سنجی مقالات منتشر شده در حوزه مهندسی نرم‌افزار، به بررسی روندهای انتشار، مهم‌ترین حوزه‌های مطالعاتی، نویسندگان و منابع تأثیرگذار، شبکه‌های همکاری در سطوح مختلف (نویسندگان، دانشگاه‌ها و کشورها) و وضعیت پژوهش در این حوزه می‌پردازد. روش پژوهش مبتنی بر تحلیل علم‌سنجی و تحلیل شبکه‌های اجتماعی است. بدین منظور، داده‌های مربوط به مقالات منتشر شده در پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر گوگل اسکالر جمع‌آوری و با استفاده از نرم‌افزار تحلیل علم‌سنجی VOSviewer مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که انتشار مقالات در حوزه مهندسی نرم‌افزار در دهه‌های اخیر به ویژه از سال ۲۰۱۹ به بعد رشد چشمگیری داشته است. حوزه "توسعه نرم‌افزار" با بیشترین فراوانی، هسته اصلی پژوهش‌ها را تشکیل می‌دهد و حوزه‌های "طراحی نرم‌افزار" و "هوش مصنوعی" نیز از حوزه‌های فعال دیگر هستند. نویسندگان و مجلات تأثیرگذار شناسایی و شبکه‌های همکاری آن‌ها تحلیل شد، نتایج نشان می‌دهد که همکاری‌های علمی در این حوزه به صورت خوشه‌ای انجام می‌شود و برخی از نویسندگان و مجلات نقش مرکزی در این شبکه‌ها دارند. تحلیل سازمان‌ها و دانشگاه‌ها نشان می‌دهد که برخی از دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی نقش برجسته‌تری در تولید علم در این حوزه دارند. در سطح بین‌المللی، ایالات متحده با اختلاف زیادی نسبت به سایر کشورها، بیشترین سهم را در تولید اسناد علمی دارد. بررسی وضعیت پژوهش در ایران نشان می‌دهد که دانشگاه تهران پیشرو در تولید علم و همکاری‌های پژوهشی در این حوزه است. با این حال، تحلیل شبکه هم‌نویسندگی در ایران نشان می‌دهد که نیاز به تقویت همکاری‌های علمی بین نویسندگان ایرانی وجود دارد. این پژوهش با محدودیت‌هایی از جمله محدودیت پایگاه‌های اطلاعاتی و محدودیت زبان روبرو بوده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که تحلیل شبکه‌های همکاری می‌تواند ابزاری قدرتمند برای درک بهتر ساختار و پویایی جامعه علمی باشد. با درک این ساختار، می‌توانیم فرصت‌های جدید برای همکاری‌های بین‌المللی را شناسایی کرده و سیاست‌های علمی مؤثرتری برای تقویت تحقیقات در این حوزه تدوین کنیم.