شبکه‌های زیستی و پزشکی سیستم‌های پیچیده‌ای هستند که از موجودیت‌های متصل، از مولکول ها و سلول‌ها در مقیاس کوچک تا بافت‌ها، اندام‌ها و حتی انسان‌ها در مقیاس بزرگ (مانند انتشار بیماری) تشکیل شده‌اند. شناخت تعاملات و پویایی پیچیده این شبکه‌ها برای پیشرفت درک ما از فرآیندهای زیستی، مکانیسم‌های بیماری و مداخلات درمانی ضروری است. تجزیه و تحلیل شبکه یک ابزار قدرتمند برای رمزگشایی از سازمان و عملکرد این سامانه‌ها ارائه می‌دهد و یک دیدگاه جامع فراتر از رویکردهای کاهش گرایانه سنتی را ارائه می دهد. در مقیاس کوچک، شبکه‌های مولکولی طیف وسیعی از عملکردهای سلولی مانند سیگنالینگ، متابولیسم و تنظیم ژن را هماهنگ می کنند. روش‌های تجزیه و تحلیل شبکه می‌توانند الگوهای پیچیده تعامل پروتئین‌ها، مسیرهای متابولیکی و تنظیم بیان ژن را حل کنند، و بینش‌هایی در مورد فرآیندهای سلولی و مکانیسم های بیماری های مختلف به دست آورند. با حرکت به مقیاس بزرگ، شبکه‌های بافت و اندام از سازمان سلسله مراتبی و ادغام عملکردی برخوردار هستند که فعالیت‌های زیستی هماهنگ را امکان پذیر می‌کند. تجزیه و تحلیل شبکه م تواند تعاملات پیچیده بین انواع مختلف سلول‌ها، بافت ها و اندام‌ها را روشن کند. علاوه بر آن و در مقیاس کلان‌تر، تحلیل ارتباطات انسان‌ها در شکل‌گیری انتشار بیماری‌ها می‌تواند به ایجاد استراتژی‌هایی برای جلوگیری از شیوع آن‌ها منجر شود. در حوزه کاربردهای پزشکی، تجزیه و تحلیل شبکه ابزاری اساسی در توسعه استراتژی های جدید کشف دارو، شناسایی اهداف بالقوه دارویی و درک مکانیسم های عمل درمان های موجود بوده است. با تجزیه و تحلیل شبکه های تعامل مولکولی، مسیرهای متابولیکی و شبکه های تنظیم ژن، محققان می توانند گره‌های بحرانی و مسیرهایی را شناسایی کنند که می توانند برای مداخلات درمانی هدف قرار گیرند. ادغام تجزیه و تحلیل شبکه در مقیاس های مختلف، از تعاملات مولکولی تا دینامیک سطح اندام، چارچوبی جامع برای درک سیستم های زیستی و پیشرفت دانش پزشکی ارائه می دهد. این رویکرد جامع می تواند درک ما از فرآیندهای بیماری را متحول کند و منجر به توسعه اقدامات پیشگیرانه مؤثرتر و استراتژی های درمانی شود. که در این سخنرانی به چنین مواردی پرداخته شد.
