دستیابی به جامعه ای آرمانی در طول تاریخ، همواره مورد توجه مردم ایران بوده است. جامعه ای در آن، استعدادها، عقاید، تفکرات،کمال معنوی وآرامش روحی و روانی در کنار یک فضای کالبدی برای محیط زندگی خود به گونه ای شایسته فراهم آید. یکی از شاخص ترین عرصه های بروز و تجلی این موارد« فضای محلات و عناصر تشکیل دهنده» آن بوده است. در معماری و شهرسازی ایرانی- اسلامی، محلات همواره به عنوان محیطی فرهنگ ساز وتاثیرگذار بر عقاید وتفکرات و زیر ساختارهای رفتاری مردم مطرح بوده اند. در این مقاله با روش تحلیلی ومطالعات کتابخانه ای ونمونه موردی «محله فهادان »یزد مورد بررسی و مطالعه قرارگرفته است. در این تحقیق با استفاده از منابع موجود تلاش شده به صورت واقع گرایانه به جستجو در زیرساختارهای روانشناختی بوجودآورنده فضاها و عناصر تشکیل دهنده محله پرداخته شود. این جستجو در یکی از با هویت ترین شهرهای تاریخی ایران یعنی یزد و مطالعه آن به عنوان الگویی شاخص وقابل بررسی در این رابطه انجام شده است.
