چکــــــــــــیده بررسیها در ارتباط با آموزش درس سازه به دانشجویان معماری موید این است روشهایی که امروزه در عرصه آموزش سازه در دانشکده های معماری بکار گرفته می شوند، برای بیشتر دانشجویان ناکافی هستند. از سوی دیگر بی توجهی به آموزش سازه مشکلات متعددی را در عرصه فعالیت حرفــه ای فراهم ساخته و از این طریق هزینه های غیرضروری فراوانی به دولتـــها تحمیل شده است. در پژوهش حاضر از روش تحقیق پیمایشی، روش تحلیل محتوا و روش آزمایشی با طرح گروههای همتا و پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. روش نمونه گیری در تحلیل محتوا غیرتصادفی قضاوتی، در انجام مصاحبه ها غیرتصادفی ساده و در آزمون خرپا تصادفی ساده بوده است. جامعه این پژوهش شامل کتابهای آموزشی سازه در معماری، دانشجویان کارشناسی و کاردانی رشته معماری، معماران و مهندسین سازه و اساتید معماری درگیر با آموزش سازه می باشد. در ابزار اندازه گیری از مصاحبه ها و پرسشنامه های باز، آزمون خرپا و نگرش سنج در ارتباط با آموزش چندرسانه ای بهره گرفته شد. جهت آزمون (فرضیه) اینکه آیا بازنگری محتوا و روش تدریس حل مساله و استفاده از چندرسانه های آموزشی منجر به یادگیری و انتقال بهتر دانش می گردد، مبحث خرپا از درس سازه انتخاب و با عنایت به مطالعات مباحث محتوا، روش تدریس حل مساله و چندرسانه ها، یک چندرسانه آموزشی تهیه و در دو کلاس کاردانی و کارشناسی آموزش داده شد. یافته های آزمون خی دو و t نشان داد که بازنگری محتوا و استفاده از روش حل مساله با ابزار ارائه چندرسانه های آموزشی منجر به یادگیری و انتقال بهتر دانش می گردد. پس از اثبات فرضیه پژوهش به منظور اطلاع یافتن از اینکه اهداف و صفاتی که پژوهشگر در بکارگیری چندرسانه ها در پی برآورده شدن آن بوده به چه میزان بر آورده شده است پس از اتمام آموزش یک پرسشنامه بسته با طیف بلی- خیر تهیه و در اختیار دانشجویان گروه آزمایشی در هر دو مقطع کاردانی و کارشناسی قرار داده شد. از این دانشجویان در مورد 7 ویژگی از چندرسانه ها (تصویرسازی، سرعت در یادگیری، خودآموزی، ماندگاری و انتقال دانش، کارایی آموزش، سهولت استفاده، تازگی و جذابیت) سئوال شد. نتایج نشان داد از دیدگاه دانشجویان تمامی اهداف مورد توجه به میزان قابل قبولی تحقق یافته اند. کمترین مقدار به سرعت در یادگیری و بیشترین مقدار مربوط به تصویر سازی اختصاص یافت. یافته های
