در این نوشتار فناوریهای بومی، عوامل موثر در ساخت و ساز، نظام اجرایی و مصالح محلی در معماری اصیل استان کردستان با تاکید بر ساختار معماری سنتی این منطقه مورد بررسی قرار گرفته است. منطقه غرب ایران علیرغم سابقه و تاثیرات فراوان در شکل گیری تمدن ایرانی، در وادی زمان به فراموشی سپرده شده و از جایگاهی ارزشمند در ساختار معماری معاصر ایران برخوردار نیست. تحقیقات در خصوص معماری منطقه کردستان اندک بوده و بیشتر به ساختار کالبدی و نمادین این معماری پرداخته شده است. در حالیکه هویت معماری این منطقه نشانگر غنای شگرف و ارزشهای بنیادین معماری در مبانی نظری و در ساختار اجرایی می باشد. بدلیل ویژگیهای محیطی و شرایط خاص اقلیمی و جغرافیایی، عوامل فیزیکی در ساختار این معماری نظیر نحوه ساخت، روشهای اجرا و مصالح مورد استفاده در شکل گیری و هویت بخشی معماری منطقه تاثیرات بسزایی دارند. در این پژوهش ابتدا به روش شناخت شناسی، ساختار معماری اصیل منطقهِ با رویکردی به فضای مسکونی معرفی شده و سپس تحلیل و بررسی در خصوص فناوری ساخت و اجزا تشکیل دهنده بافت و مسکن سنتی کردستان صورت می گیرد. هدف مقاله توجه به معماری کردستان با تاکید بر فناوریهای بومی و روشهای ساخت و ساز می باشد.
