از مهمترین نیازهای هر جامعه، تعلیم و تربیت افرادی است که با اتکا به نیروی اراده و استدلال خویش، خلاقانه بیندیشند و به جای وابستگی و استفاده از دستاوردهای دیگران، خود تولیدکننده دانش، فناوری و فرهنگ مناسب برای زندگی مستقل در عصر دانش باشند. یکی از ویژگیهای انسان که رشد آن میتواند در پیشرفت فرد در جامعه مؤثر باشد، خلاقیت است. از آنجایی که دوران کودکی بهترین زمان برای تربیت و شکوفایی استعدادهاست، چگونگی رشد و پرورش خلاقیت در کودکان نیاز بشر در تمامی ابعاد زندگی آینده آنهاست. هدف از این تحقیق، به این دلیل است که در میان عوامل متعدد مؤثر در رشد خلاقیت کودکان، تحقیقات بسیاری به بررسی روشهای تربیتی، جنبههای عاطفی - شناختی کودکان و مسائل تربیتی پرداخته است. اما به تأثیر کیفیت محیط کالبدی زندگی و فضای معماری در پرورش خلاقیت کودکان ۳ تا ۶ سال کمتر توجه شده است و تأکید بر آن دسته از اصول طراحی در محیطهای کودکان است که در پرورش خلاقیت کودکان نقش دارد. مطابق یافتههای این تحقیق، محیط فیزیکی مهدکودک بر روی رشد خلاقیت کودک تاثیر دارد و در فضای مهدکودک، با به کارگیری عناصر طبیعی ، ایجاد محیط امن، فضای پیچیده و فضای انعطاف پذیر از طریق تأثیر مثبت بر انگیزش کودک برای بازی، آرامش روانی، ابتکار و کنجکاوی در کودک میتوان خلاقیت کودک را بهبود بخشید . اصول طراحی حاصل از تحقیق به این قرار است: ۱. طراحی و ایجاد فضاهای کالبدی با استفاده از بدنه های تحریک کننده و بازیساز 2. ایجاد آرامش و امنیت روانی با طراحی و ایجاد فضای امن )ایمنی کالبدی ( ۳. طراحی و ایجاد فضاهایی پیچیده و چالش برانگیز ۴. طراحی و ایجاد فضاهای تغییرپذیر و منعطف انعطاف پذیری فضایی و فرمی ( ۵. طراحی فضاهایی متناسب با نیاز کودکان.
