با توجه به اهمیت جامعه روستایی در نظام اقتصادی کشور، این موضوع صاحب نظران حوزه روستایی را وامی دارد در چهارچوب توسعه ملی به مقوله روستا و توسعه روستایی جدی تر و عمیق تر بیاندیشند. از اینرو توسعه این جوامع به صورتی پایدار که مشکلات این مناطق را کاهش دهد و باعث ارتقا آن ها در تمام حوزه های پایداری شود یک امر ضروری برای حفظ بقا این جوامع به نظر می رسد. که دست آورد نهایی این توسعه عبارت است از رهایی ازفقر اقتصادی، فقر غذایی، فقر فرهنگی، فقر علمی و فقر زیست محیطی. در این میان یکی از استراتژی های نوین در این مناطق که در برگیرنده تمامی مباحث توسعه پایدار است حضور اگروتوریسم است. گردشگری_کشاورزی بعنوان یک استراتژی توسعه پایدار نه تنها بر توسعه در روستاها در راستا رشد اقتصاد کشاورزی بلکه بعنوان یک استراتژی برای حفظ ساختار سنتی جوامع محلی نیز در نظر گرفته شده است. با این حال این مقاصد و مناطق باید مراقب مسائل زیست محیطی و همچنین مشکلات اجتماعی ناشی از توسعه گردشگری باشند. در این راستا نگرش کشاورزان و افراد بومی به پذیرش و مشارکت در اگروتوریسم بعنوان مهمترین ذینفعان این نوع گردشگری که بیشترین آشنایی را با مشکلات و قوت های موجود در روستا دارند، از اهمیت بالایی برخوردار است. بر این اساس، هدف از این تحقیق سنجش نگرش کشاورزان و ساکنین بومی بر تمایل یا عدم تمایل آن ها به مشارکت درمتنوع سازی از طریق گردشگری است. به همین منظور، در این پژوهش ارزیابی مولفه های توسعه پایدار اگروتوریسم بر اساس دیدگاه های محلی با استفاده از مشاهدات میدانی و مصاحبه انجام شد. این پژوهش از حیث هدف کاربردی است و به لحاظ روش انجام، توصیفی _تحلیلی می باشد و برحسب ماهیت داده ها از نوع تحقیقات کمی می باشد. جامعه آماری ساکنین روستای دولاب می باشند. روش های آماری مورد استفاده در این پژوهش، تحلیل همبستگی با استفاده از نرم افزار SPSS و مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) به کمک روش حداقل مربعات جزیی ( PLS) و با نرم افزار SMARTPLS نسخه 3 می باشد. نتایج تحلیل ها حاکی از آن است، که مهمترین عامل در راستا قبول اگروتوریسم از طرف جامعه بومی به مشکلات موجود در روستا بر می گردد. مشکلاتی که ناشی از مسائل اجتماعی_ فرهنگی و اقتصادی، بویژه مشکلات اقتصادی می باشد و با دید مثبتی که آنان به گردشگری دارند، این امید را دارند تا با توسعه گردشگری بتوان به رفع این مشکلات کمک کرد و از مهاجرت روستاییان جلوگیری کرد.همچنین، نتایج نشان دهنده این است که کسب درآمد مهمترین عامل در راستا موافقت اهالی بومی با پذیرش گردشگری و تاثیر گذارترین عامل بر مشارکت آ ن ها در فعالیت های مرتبط با گردشگری کشاورزی می باشد که با اطمینان از این موضوع حتی حاضرند در این راستا سرمایه گذاری کنند و در روستا بمانند. با توجه به نتایج بدست آمده از مدل های ارزیابی شده و نگرش روستاییان در راستا توسعه گردشگری کشاورزی و توسعه فعالیت ها، در روستا دولاب طراحی ای در قالب ایجاد خانه های بوم گردی با هسازی خانه های متروکه، تحت عنوان دهکده اگروتوریستی انجام شد که انواع فعالیت های مرتبط با این گردشگری را در روستا با توجه به دیدگاه بدست آمده، پیاده سازی کرده ایم.
