ژوهش حاضر با تکیه بر رویکرد تعامل انسان و طبیعت به بررسی ویژگیهای طراحی محیط با رویکرد حیات دوستی می پردازد.محققان اعتقاد دارند، دوران کودکی هر فرد میتواند شکل دهندهی هویت بزرگسالی وی باشد و فرآیند رشد در دوران کودکی تاثیر به سزایی در شخصیت آنان دارد. این امر با در نظرگیری مکانی که کودک در آن رشد کرده قابل تصور است بهترین زمان برای آموزش کودک، همان سالهای اولیه زندگی میباشد. توجه به این مطلب، موجب فعالیتهایی در زمینه ارتباط کودک و طبیعت شده است. مهد کودک از جمله محیطهایی است که میتواند زمینه رشد و شکوفایی کودک را فراهم آورد. برای ایجاد این محیط آموزشی و فرهنگی، ابتدا باید کودک، روحیات، نیازها و دنیای او را را شناخت. همگام با شناخت نیازهای کودک از طریق بررسی مفاهیم روانشناسی محیطی، فضای معماری را طراحی کرد که در پرورش اندیشه، رفتار و خلاقیت کودکان موثر باشد. هدف از این پژوهش دستیابی به ویژگیهای طراحی معماری محیطهای مبتنی بر تعامل کودک و طبیعت و بهره گیری از آن ویژگیها به عنوان الگو در جهت طراحی محیطهای ساخته شده برای کودکان است، تا کودکان بتوانند خلا قیت خود را شکوفا نمایند. در بررسی پیشینه موضوع به این مطلب اشاره شد که ارتباط با طبیعت باید از دوران کودکی هر فرد آغاز شود تا در بطن او نهادینه شود. در این پژوهش به شناخت نظریات مختلف درباره کودکان، آموزش آنها و سپس به شناخت الزامات فضای مورد نیاز آنها برای ارتباط با طبیعت پرداخته شده است. در این پژوهش از روش کیفی و تحلیلی توصیفی استفاده شده است. در این پژوهش، با توجه به مسئلهی اصلی مورد پژوهش، ابتدا چگونگی ارتباط کودک و محیط اموزشی بررسی شده است. سپس به بررسی این دو مؤلفه نسبت به یکدیگر پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش راکودکان زیر 6سال تشکیل میدهند.برای دست یابی به اطلاعات مورد نیاز به بررسی نقاشیهای کودکان از طبیعت و و توصیف آنها پرداخته شد. در فصل چهارم و در قسمت محدودیتهای پژوهش به این مطلب اشاره شده است که به دلیل عدم خوانایی و توانایی کودکان زیر 2سال برای کشیدن نقاشی، از روش کتابخانه ای برای بررسی نیازهای آنان استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان داد محیطهای طبیعی با داشتن ویژگیهایی ساختاری چون انسجام، خوانایی، رمز و راز و پیچیدگی که بر روان کودک موثر است و نیز خصوصیاتی چون تنوع، تغییر، تحرک، چشم انداز، مسیر و غیره میتوانند بستر مناسبی را جهت رشد و پرورش خلاقیت کودکان فراهم آورند، هم چنین کودکان تمایل دارند با طبیعت ارتباط برقرارکنند، جزییات و عناصر آن را در اطراف خود لمس کنند. در ادامه روند پژوهش، با بررسی نمونه های موردی الگوی مناسبی برای طراحی مهد کودک معرفی گردیده است. ازجمله این الگو ها: فرم مناسب، به کارگیری رنگ، کشاندن طبیعت به داخل فضاها، برگزاری کلاسها در طبیعت، شفافیت فضاها، لمس عناصر طبیعی در محیط، دیدن ابعاد و اندازه مختلف طبیعت در محیط و ارایه الگوی مناسب در طراحی فضای مناسب می باشد.
