هدف از انجام این پزوهش بررسی ارتباط بین تحلیل رفتگی با ویژگی های فردی اعضای هیئت علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه های دولتی کشور بود. تعداد افراد جامعه آماری 263 نفر بودکه 215نفر از آنها (82 درصد ) نمونه های تحقیق را تشکیل می دادند. روش تحقیق از نوع همبستگی بود که در آن مشخصات فردی و مولفه های تحلیل رفتگی از طریق پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت. ابزار اندازه گیری را در پرسشنامه ویژگی های فرد ی (محقق ساخته) و تحلیل رفتگی تشکیل می دادند که پس ازتایید روایی محتوایی پرسشنامه تحلیل رفتگی توسط متخصصان از طریق آلفای کرانباخ، ثبات و پایایی سوالات مجدداًبررسی شد. تجزیه داده های تحقیق توسط آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار ، درصد) ، آزمون همبستگی پیرسون و مقایسه میانگین ها در نظر گرفته شد.(P<0/05)) صورت گرفت و سطح معنی داری Anoveو t(آزمون های نتایج توصیفی تحقیق نشان دادکه میزان تحلیل رفتگی اعضای هیئت علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی پایین تر از حد متوسط بود. در بخش استنباطی نتایج نشان داد که 1) تهی شدن از ویژگی های شخصی عمده ترین عامل تحلیل رفتگی در بین آزمودنی ها بود 2) بین کلیه عوامل تحلیل رفتگی همبستگی معنی دار وجود داشت؛3)بین بازده عملکرد شخصی با ضعیت استخدام آزمودنی ها تفاوت معنی دار بود و افراد رسمی آزمایش نسبت به رسمی قطعی بازده عملکرد شخصی بهتری داتند؛4) بین تحلیل رفتگی و مدرک تفاوت معنی دار بود و افراد دارای مدرک دکتری نسبت به کارشناسی رشد دارای تحلیل رفتگی بیشتری بودند.
