سعید صادقی بروجردی

هدف: هدف این پژوهش تأثیر هیجان بر رضایت از بازی و قصد بازگشت برحسب موقعیتهای برد و باخت در بین هواداران فوتبال بود. روششناسی: این پژوهش برحسب هدف کاربردی و به لحاظ روش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را هوادران تیمهای فوتبال پرسپولیس و استقلال تهران در فصل 19-11تشکیل میدادند. حجم نمونه بر مبنای نرمافزار SPSS Sample Powerبرای هر تیم به تفکیک برابر با 422نفر در مجموع ( 552نفر) برآورد گردید. روش نمونهگیری به صورت در دسترس و پس از پایان بازی هنگام خروج از ورزشگاه (ورزشگاه آزادی تهران) انجام شد. برای آزمون مدل از روش مدلسازی معادله ساختاری و آزمون کائی اسکوئر استفاده شد. یافتهها: با استناد به نتایج آزمون کائی اسکوئر مشخص گردید که روابط ساختاری موقعیتهای برد و باخت در ارتباط بین هیجانها بر رضایت از بازی و قصد بازگشت متفاوت است. براین اساس میتوان گفت که موقعیت- های برد و باخت نتیجه تأثیر هیجانها بر رضایت از بازی و قصد بازگشت را تعدیل میکند. در این بین با استناد به نتایج مدل ساختاری مشخص گردید که تأثیر هیجانهای منفی بر رضایت از بازی در موقعیت باخت ( =-1/626ضریب بتا) بیشتر از موقعیت برد ( =-1/216ضریب بتا) است، تأثیر هیجانهای مثبت بر رضایت از بازی در موقعیت باخت ( =1/025ضریب بتا) کمتر از موقعیت برد ( =1/419ضریب بتا) است، تأثیر رضایت از بازی بر قصد بازگشت در موقعیت باخت ( =1/261ضریب بتا) کمتر از موقعیت برد ( =1/241ضریب بتا) بود. نتیجهگیری: براین اساس باشگاههای ورزشی نیازمند آن هستند که حالت عاطفی و احساسی هواداران ورزشی را طی بازی با استفاده از افزایش خدمات فرعی از طریق پیشبرد بهتر رویدادهای ورزشی تقویت کنند