هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط میان هوش هیجانی با جهت گیری ورزشی در مردان ورزشکار رشتههای برخوردی و غیربرخوردی بود. روش پژوهش توصیفی _ پیماشی و جامعه آماری تحقیق، 022 شرکت کننده رشتههای برخوردی )هندبال، فوتسال، بسکتبال، کاراته، کونگ فو( و غیربرخوردی )تنیسرویمیز، شطرنج، شنا، والیبال، ژیمناستیک( شهر سنندج بود که بهطور تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان دو پرسشنامۀ هوش هیجانی الن و همکاران )0222 )و پرسشنامۀ گیل و دیتر )8221 )را تکمیل نمودند. و با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره و z فیشر در سطح معناداری )سطح 20/2≥p )تحلیل شد. نتایج تحلیل آماری همبستگی نشان داد ارتباط معناداری میان هوش هیجانی و مولفههای جهتگیری ورزشی در ورزشکاران برخوردی و غیربرخوردی، وجود دارد. هم چنین ارتباط میان هوش هیجانی و جهتگیری ورزشی در رشتههای برخوردی و غیربرخوردی تفاوت معناداری ندارد. براساس یافتههای تحقیق توصیه میشود به منظور موفقیت ورزشکاران برخوردی و غیربرخودری، راهبردهای جهت گیری ورزشی به ورزشکاران آموزش داده شود.
