کشتی ورزش انفرادی است و ورزشکاران این رشته بایستی از اعتماد به نفس بالی برخوردار باشند، از سوی دیگر داشتن هدف و ایجاد انگیزش مناسب میتواند در توسعه و بهبود مهارت های اجرای نخبگان این رشته نقش بسزای داشته باشد. هدف از این تحقیق نیز مشخص نمودن ارتباط بین جهت گیری فضای ادراک شده انگیزشی ، و منابع کسب اعتماد به نفس در کشتی گیران فرنگی کار است ، تا از این طریق دیدگاه روشن علمی در مشخص کردن این ارتباطات ارائه گردد. جامعه آماری این تحقیق را در کشتی گیران فرنگی کار عادی و نخبه استان کردستان تشکیل می دادند که در زمان تحقیق تعداد انان 126 کشتی گیر بود اما با توجه به تعداد کمی نخبگان همگی آنان 36 نفر بعنوان نمونه در نظر گرفته شدند و از کشتی گیران فرنگی کار بصورت تصادفی تعداد 36 نفر انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع همبستگی بود که روابط بین متغیر ها (جهت گیری هدفی، فضای ادراک شده انگیزشی و منابع کسب اعتماد) مورد بررسی قرار گرفت. ابزار اندازه گیری مورد استفاده ، سه پرسشنامه بود که همگی آنان از اعتبار و روایی بالا و قابل قبولی برخورداد بود . آزمونها ی آماری مورد استفاده آزمونهای گلمو کروف – اسمیرف لوین و ضریب همبستگی پیرسون. نتایج تحقیق نشان داده که بین وظیفه ، خودمداری با منابع کسب اعتماد در کشتی گیران عادی در موارد تسلط ، نشان دادن توانایی ، حمایت اجتماعی ، شیوه رهبری و تجربه جایگزین در کشتی گیران نخبه با نشان دادن توانایی، ارتباط منفی وبا قابلیتهای جسمانی ، شیوه رهبری ، تجربه جایگزین ، آرامش محیطی ، ارتباط معنی داری مشاهده شد. بین وظیفه خود مداری با منابع انگیزشی در کشتی گیران عادی در مورد اجرا، ارتباط منفی و در مورد تسلط ارتباط مثبت و در کشتی گیران نخبه در ارتباط با اجرا ارتباط معنی داری مشاهده شد. نتایج همچنین نشان داد که تنها بین فضای ادراک شده انگیزشی در کشتی گیران عادی و نخبه ، تفاوت معنی دار وجود دارد.
