تحقیقات نشان داده است که عملکرد دستگاه قلبی عروقی تنفسی نقش مهمی را در حفظ سلامت و عملکرد انسان ایفا می کند بنابراین ارزیابی و بالابردن کارایی ان لازم است در این پژوهش حداکثر اکسیژن مصرفی (حداکثر توان هوازی) که یکی از شاخص های معتبر در پژوهشهای علمی تربیت بدنی و ورزش و طب ورزشی به منظور شناخت کارائی دستگاه قلبی عروقی تنفسی می باشد مورد ارزیابی و مطالعه قرار گرفت روش اجرای تحقیق به این صورت بود که با استفاده از دوچرخه کارسنج ازمونی تحت عنوان ازمون سه مرحله ای شامل سه مرحله فعالیت 4 دقیقه ای بر روی ازمودنی ها اجرا گردید جامعه اماری این تحقیق شامل 393 نفر از معلمین مرد ناحیه یک سنندج می باشد که 15% انها (59 نفر) به روش تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه اماری انتخاب شدند چون نورم استانداردی که دراختیار بود مقذار حداکثر اکسیژن مصرفی را برای دو گروه سنی 30-26 و 35-31 سال مشخص می نمود لذا برای مقایسه ازمودنی ها با همدیگر و با نورم استاندارد کل ازمودنی ها به دو گروه 30-26 و 35-31 سال تقسیم شدند . برای تجزیه و تحلیل و تفسیر و مقایسه نتایج از توصیف اماری نتایج و مقایسه با استانداردها ازمونt و x برای مقایسه گروه های سنی 30-26 سال و 35-31 سال و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن برای بررسی ارتباط بین افزایش سن و تغییرات حداکثر اکسیژن مصرفی استفاده گردید.
