سعید صادقی بروجردی

در این تحقیق سعی شده است از شیوه های نو در امر آموزش شناگران جوان مبتدی استفاده شود تا یادگیری به نحوه موثرتر و سهل تری صورت پذیری پذیرد. به همین دلیل با وارد نمودن تصویر سازای ذهنی به عنوان متغییر مستقل در تمرینات مرسوم شنا محققان در صدد بودند تا تاثیر آن را بر روی یادگیری مهارت شنا مورد بررسی قرار دادند. زیرا عدم آشنایی به فن شنا سبب می گردد یادگیرنده زمان زیادی را صرف آموزش نماید، که ممکن است سبب دلزدگی و کناره گیری از گردد. طبیعتاً وجود راههای نوین آموزش می تواند طول این دوره ها را کوتاه تر و انگیزه جوانان را برای یادگیری افزایش دهد. روش پژوهشی به کار گرفته شده ، استفاده از طرح آزمون مقدماتی و نهایی با استفاده از دو گروه کنترل و تجربی است و نمونه های تحقیق به صورت تصادفی از بین 200 جوانان علاقمند به آموزش شنا بین سنین 18_17 سال به تعداد 40 نفر انتخاب و بصورت تصادفی نیز به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. برای اطمینان از همگن بودن دو گروه آزمون مقدماتی از مقدار مسافت طی شده و اجرای تکنیک بعمل آمد و این موضوع از نظر آماری تایید گردید. سپس در طول دو ماه هفته ای 2 جلسه جمعاً 16 جلسه آموزش مان وینتی و آزمون ویلکاسون می باشد که از طریق آنها آزمون های مقدماتی و نهایی Uبرگزار گردید ، و گروه وابسته و مستقل، مسافت و تکنیک مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، و نتایج زیر بدست آمد: 1-مقایسه میانگین پیش آزمون و پس آزمون مسافت گروه کنترل با 25 متر اختلاف معنی دار بودو تاثیر آمموزش شنا بطور منظم )a=%5تایید گردید( 2-مقایسه میانگین پیش آزمون و پس آزمون مسافت گروه تجربی با 5/40 متر اختلاف معنی دار بود که این تفاوت قابل ملاحضه می (a=%5)تواند ناشی از تصویر سازی ذهنی توام با آموزش عملی شنا باشد 3-مقایسه میانگین پس آزمون مسافت دو گروه تجربی و کنترل با 15 متر اختلاف معنی دار بود، که با توجه به همگن بودن دو گروه (a=%5)در ابتدای آموزش تاثیر تصویر سازی ذهنی بر افزایش مسافت طی شده در شنا تایید می گردد