این پژوهش با تاکید بر کودک به عنوان مخاطب اصلی طرح به دنبال خلق محیطی توانا در جهت تقویت قدرت خلاقه و یادگیری کودکان است. طی فرایند پژوهش آرای صاحب نظران در زمینه یادگیری، خلاقیت و تاثیرات محیط بر رفتار کودک استخراج و سپس تلاش شده است تا این اطلاعات و داده های خام به دانش معماری تبدیل شود و با کشف معیارها و الگوهای پایدار و راهبردی رفتاری و طراحی معماری بناهای سنتی ایرانی و سپس مقایسه با مبانی مدارس مدرن، بر آن است تا ایده هایی را مطابق فرهنگ و روحیات کودکان در معماری و طراحی مدرسه فعال ارائه کند؛ تا فضا به عنوان ظرف عمل و منبع الهام کودک و در سطحی بالاتر خلاقیت و در نهایت پیشرفت کودکان سازماندهی گردد. در ادامه پژوهش پرسشنامه ای تدوین و میان دانش آموزان یکی از مدارس ابتدایی پسرانه تهران توزیع گردید، این پرسشنامه علاوه بر هدف کسب اطلاعات برای پژوهشگر تلاشی بود برای آشنایی کودکان با معماری و افزایش ادراک آنان از محیط کالبدی مجموعه ای که در آن تحصیل می کنند. اطلاعات پرسشنامه به کمک روش ها و نرم افزارهای آماری مناسب (مثل SPSS و ...) دسته بندی و سپس تجزیه و تحلیل شده و نتایج به نقشه های رفتاری، جدول، نمودار و ... تبدیل گردید. در این پژوهش اعتبار سنجی و ارزیابی داده ها، هم از طریق درک و تفسیر پژوهشگر از مشاهده پدیده ها حاصل می شود و هم متکی بر توصیف تجارب شرکت کنندگان است. نتیجه چنین طراحی به محیطی منجر شده است که در طرح بندی، ترکیب و چیدمان فضاهای آن بر "اهمیت ساختن" در یادگیری و تقویت خلاقیت دانش آموزان تاکید شده و "بازی" به عنوان یک مرکز توجه حائز اهمیت است. جنبش، پویایی و تحرک با هدف جست وجوگری و کشف ناشناخته ها و نیز تلاش برای حل و رویارویی با موانع و مشکلات از جمله دستاوردهای مثبت این روش و برنامه آموزشی به شمار آمده که در آن "اندیشیدن" و "بحث و گفتگوی کلاسی" دانش آموزان رکنی اساسی در آموزش "یادگیرنده محور" یا "یادگیری اکتشافی" و "یادگیری از راه مشارکت گروهی" است.
