نظر به ارزش والای زن در جامعه و با توجه به این که زنان نیمی از جامعه را تشکیل داده و محور خانواده به شمار می آیند و اینکه آنها علاوه بر این که خود می توانند یک قشر فعال در همه ابعاد باشند، قشرهای فعال را در دامن خود تربیت می کنند؛ بررسی فضاهای عمومی شهری با توجه به نیازهای زنان و افزایش و بهبود مطلوبیت این فضاها از یکسو و برقراری عدالت جنسیتی، می تواند به بهبود محیط های انسانی در شهر و حضور موثر زنان در تولید و بازتولید فرهنگ در شهرها منجر گردد. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل تاثیرگذار بر جذب بانوان کرد سنندج به مراکز فرهنگی و پاسخ به این سوالات که چه عواملی باعث کاهش حضور بانوان کرد در مراکز عمومی و به طور خاص مراکز فرهنگی می شود ؟ و چگونه ویژگی های خاص فرهنگی بانوان کرد که آنها را از دیگران متمایز می سازد، می تواند در کالبد معماری و فضاهای معماری نمایان شود؟ در پژوهش حاضر از از روش آمیخته کمی و کیفی و نرم افزار spss در تحلیل داده های کمی و تکنیک swot جهت جمع بندی نتایح کیفی پژوهش استفاده شده است. در این راستا جامعه آماری پژوهش 80 نفر از افرادی بودند که با مجتمع فرهنگی هنری فجر سنندج در ارتباط بودند(70درصد بانوان و 30 درصد آقایان). داده ها از طریق پرسش نامه گردآوری شدند. روش تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی از طریق تحلیل و در بخش کمی از آزمون T و F و رگرسیون چندگانه و فریدمن به ارزیابی داده ها پرداخته شده است. بررسی نتایج آزمون فریدمن نشان می دهد که از دیدگاه افراد و شهروندان پاسخگو، احساس نیاز به وجود مجموعه های فرهنگی ویژه بانوان مهمترین عامل موثر بر حضور بانوان کرد در فضاهای فرهنگی می باشد؛ شاخص های عدم خودباوری، مسئولیت مراقبتی و فضاهای کالبدی و محیطی پایین ترین میانگین رتبه و اولویت را در دیدگاه شهروندان به خود اختصاص داده است. نتایج نشان می دهد که مولفه فرهنگی مهمان نوازی مردم کرد، مهمترین شاخص فرهنگی و اولویت نخست پاسخ دهندگان برای طراحی مراکز فرهنگی کرد می باشد. شاخص رقص و احترام به طبیعت نیز بترتیب مهمترین معیارهای فرهنگی می باشند و بر خلاف آنچه انتظار می رفت مولفه ارج و احترام بانوان در میان مردم کرد کم اهمیت ترین مولفه از دیدگاه انها بوده است. نهایتا بر اساس تحلیل نتایج به دست آمده راهکارهایی برای طراحی مرکز فرهنگی بانوان سنندج با تاکید بر فرهنگ بومی کرد ار