مدرسه مکانی است که کودکان با همکاری یکدیگر در مدت زمانی طولانی دانش و اطلاعات مورد نیاز خود را از افراد مجرب و صاحب دانش فرامی گیرند و در کنار این فعالیت ها به مهارت های اجتماعی نیز دست می یابند. امروزه با تغییر شیوه زندگی مردم و دور شدن تدریجی آنها ازطبیعت با ساکن شدن در ساختمان های مدرن، ارتباط کودکان با طبیعت بسیار کاهش یافته و خصوصیت ماشینی ساختمان های مدرن بر رفتار آنها تاثیرات منفی می گذارد. مدارس سبز مدارسی هستند که دانش آموزان را برای رویارویی با تحولات اجتماعی و زیست محیطی آماده می کنند و ارتباط دانش آموزان را با جامعه و محیط زیست بالا می برند. بر همین اساس، پژوهش حاضر در پی پاسخ دادن به این سوالات است که؛ آیا کودکان واقعاً ارتباط عمیقی با گیاهان برقرار می کنند؟ چه نوع گیاهانی برای فضاهای مختلف آموزشی مفیدند؟ و یا این که چگونه می توان با گیاهان مناسب، عملکرد فضاهای آموزشی را بهبود بخشید؟ در راستای پاسخ گویی به سوالات فوق در این پژوهش تلاش می شود تا به این پرسش ها و مسائل دیگر مربوط به رابطه کودک و گیاهان و وابستگی اش به جهان طبیعی تا حدودی پاسخ داده شود. آزمایش هایی بر روی مدرسه ابتدایی پسرانه شاهد شهر سنندج، جهت سنجش میزان تأثیرگذاری گیاهان بر دانش آموزان در مکان های مختلف مدرسه صورت گرفت. تمام جزییات آزمایش و مشاهدات صورت گرفته استخراج شده و در جداولی دسته بندی شدند. گردآوری اطلاعات در این مقاله از طریق میدانی صورت گرفت و درنهایت با تفسیر و تحلیل اطلاعات گرداوری شده، گزارشی از یافته ها در مقاله ارائه شده است. در این مقاله ارزیابی نهایی بر اساس نظراتی است، که خود کاربران در میان می گذارند و نتایجی است که در پژوهش های مرتبط صورت گرفته، به دست آمده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهند که گیاهان نقش بسزایی در انسان گرا کردن مدارس مدرن دارند و در ادامه نتایجی نظیر این که گیاهان در فضای آموزشی راحتی، زیبایی، پاکیزگی، انعطاف پذیری، حال خوب، احساس آرامش، سرزندگی، صمیمیت و دلگرمی را در فضای آموزشی افزایش می دهند و حس کنترل شدن و دید مستقیم به دانش آموزان را کاهش می دهند. در فضاهای مختلف آموزشی بهتر است از گیاهانی استفاده شود که متناسب با عملکرد فضاها هستند. در ادامه پژوهش گیاهان متناسب با فضاهای آموزشی دسته بندی شدند و در نهایت محدودیت های پژوهش حاضر و پیشنهادهای
