پایان نامه ی حاضر، به مطالعه ی دانشکده های معماری و شهرسازی و موضوعات مرتبط با آن، طبق رویکرد مطرح شده می-پردازد و بر اساس نتایج این مطالعات، به طراحی دانشکده ی معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز پرداخته می-شود. رویکرد این طراحی، ارتقا کیفیت محیط های آموزشی به وسیله ی بهبود مکان های اجتماع پذیر و مطالعات معماری ایرانی-اسلامی است. برای نیل به اهداف پژوهشی اصلی، که هدف عمومی رساله های کارشناسی ارشد انجام پژوهش های مرتبط با موضوع طراحی است، پنج حوزه ی پژوهشی کلی مطرح گردیده است: الف- بررسی سیر تحول تاریخی مدارس در معماری ایرانی-اسلامی با بررسی دقیق کرونولوژی مدارس آذربایجان؛ ب- مستند سازی، مدل سازی و پیش بینی الگوی سازه ای عناصر معماری ایرانی-اسلامی؛ ج- مطالعات روان شناسی محیطی در مورد مکان های اجتماع پذیر دانشکده ها و دلبستگی مکانی کاربران؛ د- تاثیر متدهای جدید آموزش معماری بر کیفیت فضاهای دانشکده های معماری و شهر سازی؛ ه- ابزارهای جدید پیش بینی فاکتورهای موثر بر طراحی به منظور بهبود روند طراحی. مشخص است که اهداف رساله در گرو پاسخ های صحیح و روش مند به این پژوهش هاست. نتایج و بحث های انجام گرفته در رساله در حیطه ی این حوزه ها، مبانی نظری طراحی، تعیین چگونگی روند طراحی و در نهایت چهارچوب طرح را به صورت علمی و مستدل تعیین کرده است. فرضیه های پروژه ی حاضر را به اختصار می توان چنین ذکر کرد که: 1. می توان با بهره گیری از شاخص های فضاهای میراثی ارزشمند و الگوهای معماری سنتی مدارس به یک تاویل جدید و طرحی بدیع در معماری مدارس معماری دست یافت؛ 2. مکان های تجمعی، تاثیر مثبتی بر افزایش کیفیت محیط های آموزشی و دانشکده ها دارند؛ 3. ارتقا کیفیت مکان-های اجتماع پذیر بر اساس مطالعات معماری ایرانی-اسلامی بر میزان دلبستگی مکانی دانشجویان موثر است؛ 4. تغییر آتلیه-های معماری به استدیوهای معماری موجب ایجاد گونه ای جدید و موفق از طراحی در محیط های آموزشی می شود. اثبات این فرضیه ها و چگونگی استفاده از آن ها و تاثیرشان بر روی طرح نهایی هدف غایی رساله می باشد. بدلیل گستردگی پژوهش های انجام گرفته، روش های سیستماتیک و پیشرفته ی مورد نیاز برای هر حوزه به اقتضای علوم مرتبط با آن حوزه ذکر شده است. متدولوژی تحقیق ها، حیطه ی وسیعی از مطالعات میدانی، ابزارها و مطالعات مبتنی بر شواهد عینی، تحلی
