قرن هاست که معماران کوشیده اند تا جایگاهی درخور نام مسجد بسازند، حاصل کارشان مسجدی است که در هر گوشه و کنار نمازگزاران را به خود می خواند، شبستان هایی که مشتاقان فراوانی را در خود جای داده است، ایوان-هایی که نماز جماعت را در آن برپای می دارند و گنبد و مناره هایی که از دوردست سالکان را به سوی خود می-خواند. مسجد به عنوان یکی از عناصر معماری اسلامی همواره مورد بررسی قرار گرفته اما به گونه ی معماری مساجد منطقه غرب به خصوص شهر کرمانشاه بسیار کم پرداخته شده است. اینکه مساجد این شهر چه ویژگی هایی دارند و وجه اشتراک و تفاوت آن ها با گونه های غالب مساجد ایران کدام است، به طور دقیق و کامل شناخته شده نیست. شناخت سیر تحول معماری مساجد شهر کرمانشاه در دوره های مختلف مد نظر این پژوهش است و اینکه این مساجد از چه گونه هایی تاثیر پذیرفته اند و خود آن ها دارای چه ویژگی های منحصر به فردی هستند. در این تحقیق به روش توصیفی تحلیلی مساجد سنتی شهر کرمانشاه به عنوان مساجد غرب کشور تحلیل و بررسی می-شوند. این پژوهش از نوع کاربردی و توسعه ای بوده و در آن از مطالعات کتابخانه ای و میدانی بهره گرفته شده است. تاریخچه، عوامل شکل گیری آن ها، اصول و معیارهای معماری سنتی و اسلامی به کار گرفته شده در طراحی این مساجد بیان شده و مقایسه ای تطبیقی با مساجد دیگر انجام خواهد شد. معرفی مساجد این شهر انجام می شود و براساس جدول های مربوط، دسته بندی شده و اصول و معیارهای به کار گرفته شده در آن ها شناخته می شود. در نهایت الگوهای به کار گرفته شده در طراحی مساجد شهر کرمانشاه استخراج می شود. نتایج نشان می دهد در طراحی مساجد این منطقه، اصول قدرت مندی مورد توجه قرار گرفته است. بخشی از این اصول با اصول کل حاکم بر طراحی مساجد کشور منطبق بوده و برخی دیگر نیز به تاثیر از بافت معماری و ساختارهای اعتقادی و فرهنگی منطقه دارای هویت خاص خود می باشد
