به منظور حل مشکلات فعلی آموزش سازه هدف پژوهش حاضر بازنگری برنامه درسی سازه در رشته معماری با تأکید بر محتوا، روش و رسانه تعریف گردید. در پژوهش حاضر از روش تحقیق پیمایشی، روش تحلیل محتوا و روش آزمایشی با طرح گروههای همتا و پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. روش نمونه گیری در تحلیل محتوا غیرتصادفی قضاوتی، در انجام مصاحبه ها غیرتصادفی ساده و در آزمون خرپا تصادفی ساده بوده است. جامعه این پژوهش شامل کتابهای آموزشی سازه در معماری، دانشجویان کارشناسی و کاردانی رشته معماری، معماران و مهندسین سازه و اساتید معماری درگیر با آموزش سازه می باشد. در ابزار اندازه گیری از مصاحبه ها و پرسشنامه های باز، آزمون خرپا و نگرش سنج در ارتباط با آموزش چندرسانه ای بهره گرفته شد. جهت آزمون (فرضیه) اینکه آیا بازنگری محتوا و روش تدریس حل مساله و استفاده از چندرسانه های آموزشی منجر به یادگیری و انتقال بهتر دانش می گردد، مبحث خرپا از درس سازه انتخاب و با عنایت به مطالعات مباحث محتوا، روش تدریس حل مساله و چندرسانه ها، یک چندرسانه آموزشی تهیه و در دو کلاس کاردانی و کارشناسی آموزش داده شد. یافته های آزمون خی دو و t نشان داد که بازنگری محتوا و استفاده از روش حل مساله با ابزار ارائه چندرسانه های آموزشی منجر به یادگیری و انتقال بهتر دانش می گردد. پس از اثبات فرضیه پژوهش به منظور اطلاع یافتن از اینکه اهداف و صفاتی که پژوهشگر در بکارگیری چندرسانه ها در پی برآورده شدن آن بوده به چه میزان بر آورده شده است پس از اتمام آموزش یک پرسشنامه بسته با طیف بلی- خیر تهیه و در اختیار دانشجویان گروه آزمایشی در هر دو مقطع کاردانی و کارشناسی قرار داده شد. از این دانشجویان در مورد 7 ویژگی از چندرسانه ها (تصویرسازی، سرعت در یادگیری، خودآموزی، ماندگاری و انتقال دانش، کارایی آموزش، سهولت استفاده، تازگی و جذابیت) سئوال شد. نتایج نشان داد از دیدگاه دانشجویان تمامی اهداف مورد توجه به میزان قابل قبولی تحقق یافته اند. کمترین مقدار به سرعت در یادگیری و بیشترین مقدار مربوط به تصویر سازی اختصاص یافت. یافته های پژوهش: آموزش سازه به معماران را می توان در 5 بخش قابل تقسیم بندی نمود: 1. مفهوم سازه؛ 2. اصول استاتیک؛ 3. مصالح سازه ای؛ 4. سیستم های سازه ای؛ 5. نمونه های معماری. یافته های پژوهش نشان داد که بازنگری محتوا واستفاده از روش حل
