فضاهای آموزشی در معماری از اهمیت خاصی برخوردار هستند. طراحی ساختمانهای دانشگاهی در این زمینه از مهمترین مباحث محسوب می شود. طراحی دانشگاهی باید مفهوم اجتماع و انعطاف پذیری کارکردی را در بر داشته و نیز از حجم و شکل قابل توجهی بهره مند باشد. دانشگاه اجتماعی است از اساتید و دانشجویان که جذب دانش شده اند و آن را توسعه و گسترش داده اند. به طور معمول یک دانشگاه، حوزه فیزیکی تعریف شده ای را به خود اختصاص داده که حسّ هویت بخشی و تمرکزی اجتماعی به آن می دهد. اما ساختمانهای دانشگاه معمولا واجدهر دو وجه عملکردی و مفهومی دانشگاه هستند. از آنجائیکه دانشگاه ها، اجتماعات متفاوتی از محققینی هستند که به صورت گروهی پیگیر علم و دانش می باشند، معمولا بیان شخصیت علمی سازمان های مختلف در چگونگی شکل ساخته شده و الگوی فضایی موردنظر ضروری است. در این طرح مسئله اصلی بررسی ارتباط الگوهای معماری فضاهای آموزشی با ساختار دوره و روشهای نوین آموزشی و مدیریت آموزش در این گونه فضاها می باشد و تلاش می شود نقاط ضعف ساختمانهای موجود در رده های مختلف آموزشی بیان شده و الگوهای مناسب معماری این فضاها طراحی شود. در این پژوهش تعدادی از مهمترین نمونه های بین المللی دانشگاهها که دارای ساختار ارزشمند طراحی بوده و از الگوهای معتبر طراحی فضاهای آموزشی محسوب می شوند؛ معرفی می گردند. اهم موارد بررسی شده در این زمینه عبارتند از: ساختار طراحی فضاهای آموزش عالی، نمونه های بین المللی و داخلی از طراحی فضاهای دانشگاهی و محوطه های دانشگاهی- طرحهای توسعه در آینده. در آخرین بخش این طرح پژوهشی معرفی اجمالی و مختصری از دانشگاه کردستان بعمل می آید تا در طرح 2 معماری که دارای سرفصل آموزشی است و در پایان نامه های کارشناسی گروه معماری دانشگاه مورد استفاده قرار گیرد.
