منطقه غرب ایران و بخصوص استان کردستان با بیش از پنج هزار سال تاریخ، سهم مهمی در تشکیل تمدن با شکوه ایرانی داشته و از بنیان گذاران این تمدن محسوب می گردد. اما متأسفانه در اثر گذشت ایام، وجوه گوناگون علمی، فرهنگی و هنری این منطقه به وادی فراموشی سپرده شده است. معماری کهن کردستان بهمراه بسیاری از هنرهای اصیل این سرزمین، امروزه یا از بین رفته اند یا در آستانه ی نابودی و اضمحلال قرار دارند. خوشبختانه طی سالهای اخیر، حرکتهای جدی در جهت احیاء این بخش مهم تمدن کشور، در منطقه صورت گرفته که لزوم همیاری و مشارکت در تکمیل این حرکت با برنامه های صحیح و اصولی، احساس می گردد. معماری این استان نه تنها از دیگر قطبهای معماری ایران نظیر: اصفهان، کاشان، یزد و شیراز کمتر نیست؛ بلکه دارای ویژگیهای منحصر بفرد و وجوه خاص خود نیز می باشد که کمتر مورد تحقیق و بررسی واقع شده و سرانجام بی نام و نشان در بستر زمان آرمیده است. در دوره معاصر ساخت و سازهای بی رویه، عدم توجه به فرهنگ اصیل و کهن منطقه (به بهانه تجددگرایی)، ناآشنایی با مصالح بومی و سازگار با اقلیم، عدم تخصص معماری و معماری داخلی، کمبود ضوابط دقیق شهرسازی، معماری شهرستان سنندج را به مجموعه ای بی هویت، مخدوش و سردرگم تبدیل ساخته است. در این طرح ابتدا ساختار معماری معاصر ایران و سپس شهرستان سنندج معرفی شده و سپس مؤلفه های این معماری در تک بناهای شهر سنندج مورد ارزیابی قرار می گیرد. این طرح شامل 2 مرحله اساسی می باشد: مرحله نخست: این مرحله به معرفی معماری معاصر ایران و سنندج و تهیه شناسنامه جهت بناهای مهم با عملکردهای گوناگون اختصاص دارد. این عملکردها با دو گرایش مهم در زمینه مسکونی و غیرمسکونی تعریف می شود. مرحله دوم: در این مرحله که بخش عمده پروژه می باشد؛ تجزیه و تحلیل و بررسی معماری و ساخت و سازهای بخش اول انجام شده و نکات حائز اهمیت در ابعاد مثبت و منفی این طرحها استخراج می گردد. در پایان مرحله دوم در این مرحله به اجمال اصول و راهکارهای پیشنهادی جهت بهبود وضعیت معماری شهرستان سنندج براساس یافته های حاصل از مراحل اول و دوم طرح ارائه می گردد.
