این مقاله به بررسی مفهوم محرمیت فضایی در کالبد و محتوای معماری ایرانی و نقش آن به عنوان یک کهن الگو می پردازد و مفاهیم و کاربردهای این الگو در معماری مسکونی معاصرهمدان با تاکید بر مجتمعهای مسکونی بزرگ و ساختمانهای مرتفع (برجهای مسکونی) مورد بررسی قرار می گیرد. محرمیت فضایی به عنوان الگویی از معماری ایرانی مطرح می شود که دارای ارزش، مفهوم و عملکردی غنی بوده و وجود آن در هویت بخشی به کالبد و فضای معماری یاری می رساند. در این پژوهش، ابتدا به شناخت ریشه های مفهوم محرمیت فضایی به لحاظ ساختاری و تاریخچه ی پیدایش آن در معماری ایران پرداخته وعوامل موثر در شکل گیری آن شناخته میشود، به مدد این شناخت چگونگی به کارگیری مفاهیم این الگو در معماری سنتی و مسکونی معاصر همدان در مجموعه های بزرگ شهری مورد بررسی قرار داده شده، تا با بررسی این الگو از لحاظ هویتی و عملکردی ومورد توجه قراردادن عوامل موثر بر شکل گیری آن بتوان فضاهایی را با هویت و ساختار ایرانی-اسلامی ایجاد نمود.
