مسکن از نخستین مراحل تاریخی زندگی بشر تا به امروز یکی از نیازهای اساسی بشر بوده است. مسکن کوچکترین شکل تجسم فیزیکی رابطه متقابل انسان و محیط و خصوصی ترین فضای زندگی انسان است. موضوع هویت یکی از مهمترین مسائل در حوزه مسکن است. هویت را می‌توان به این معنا تعریف کرد که انسان‌ها از طریق احساسات ذهنی از وجود روزمره و ارتباطات گسترده اجتماعی خود کسب می‌کنند، که این وجود و پیوندها نیازمند مکانی برای شکل‌گیری است. در عرف امروزی هویت حاصل «هویت» است و منظور عبارت است از فرآیند مقایسه بین هدف (شیء) موجود با اطلاعات و داده های آن در یک حافظه. مفهوم هویت در آثار معماری ارتباط عمیقی با تعریف مفهوم هویت در انسان دارد; به گونه ای که یک اثر را نماد شخصیت یک فرد می دانند. همچنین هویت را می توان مفهومی وابسته به فرهنگ دانست. فرهنگ برای گروه های مختلف در مکان ها و زمان های مختلف معانی و ارزش های متفاوتی دارد. در نتیجه مفهوم هویت علاوه بر فرهنگ به زمان و مکان وابسته است. به عبارت دیگر ویژگی های فرهنگی هر عصر را می توان در معماری آن شناخت. همچنین مفهوم فرهنگ را می توان در رابطه با نمادها و نشانه ها، همسان سازی با محیط و شیوه زندگی مردم بررسی کرد. شهر مریوان به دلیل فرهنگ غنی و پیشینه فرهنگی هزاران ساله هورامی زبانان به عنوان پایگاه طراحی در این پژوهش انتخاب شده است. تلاش این پژوهش طراحی مجتمع مسکونی با رویکردی مبتنی بر ساختار فرهنگی و هویتی مردم شهرستان مریوان است. نوع این پژوهش از نظر هدف کاربردی و توسعه‌ای و از نظر ماهیت و روش‌شناسی توصیفی-تحلیلی است و اطلاعات آن مبتنی بر اسناد و مطالعات کتابخانه‌ای در مورد رابطه هویت و فرهنگ است. از نتایج آن در شاخص های مربوط به طراحی معماری مانند ابعاد، روشنایی و ... طراحی مجتمع مسکونی انجام شده است. البته باید توجه داشت که علاوه بر نگاه فرهنگی اجتماعی (بررسی مولفه های انسانی هویت کالبدی شهر مریوان) به مقوله هویت بخشیدن به محیط های مسکونی، با بررسی مولفه های مصنوعی و طبیعی هویت کالبدی شهر، رویکردهای تاریخی و طبیعی نیز در طراحی مجتمع مسکونی تأثیرگذار بوده است.
