تزیینات همیشه جزئی جدایی ناپذیر از معماری ایران بوده است که در برخی از دوره های تاریخی ناچیز و کم اهمیت شمرده شده و گاهی در استفاده از آن به شدت افراط شده است. تزیینات معماری در دوره قاجار به واسطه ی ارتباط این دوره با غرب وبا تقلید و تاثیر پذیری از هنر غربی تغییرات زیادی داشته است و معماران زیادی در این دوره به اروپا و کشور های غربی سفر می کنند. بدین دلیل دوره قاجار را سر آغاز مدرنیته در ایران می دانند. هنر و معماری غربی در این دوره به آرامی در معماری اسلامی دوره قاجار رخنه می کند و رفته رفته این تاثیرپذیری بیشتر می شود. هدف از این تحقیق شناخت تزیینات و عناصر الحاقی به معماری اسلامی ایران می باشد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت تحلیلی و توصیفی بوده و روش گرد آوری داده ها به صورت اسنادی و کتابخانه ای بوده است. نتایج حاصل نشان می دهد در این دوره عناصری چون سقف شیروانی، ستون در ورودی،گچبری های پیچیده، آیینه کاری و غیره به معماری اسلامی دوره قاجار اضافه شده است.هم چنین در کاشیکاری سعی شده از رنگ های بیشتری استفاده شود و رنگ غالب این دوره زرد و نارنجی می باشد. تزیینات در این دوره نسبت به دوره های پیشین به ویژه دوره صفوی دچار نزول شده و در اکثر بنا های این دوره، همه نوع تزیینات در کنار هم مشاهده می شود.
