امروزه یکی از راهبردهایی که اخیراً در اغلب کشورهای جهان دررابطه با توسعه روستایی مورد توجه قرار گرفته و حتی در برخی از این کشورها به اجرا در آمده است و نتایج مثبتی به همراه داشته، توسعه و گسترش گردشگردی در نواحی روستایی میباشد.در این راستا، معماری بومی روستاهای کشور، نماینده تفکر، عقاید و نظرهای دوره ی خاص خود است که بهترین و خالص ترین نمود تعلق انسان به محیط طبیعی و عینیت یافتن سازگاری کالبد با محیط است. معماری بینظیری که با قرارگیری در بستر طبیعی ، سادگی و همگاهنگی با طبیعت، شکل خاصی به بافت و کالبد خانه های روستایی داده که میتواند از جمله مهمترین عوامل در جذب گردشگران محسوب شود.وبا شناخت الگوهای معماری بومی هر منطقه میتوان در راستای ارتقای کیفیت زندگی اهالی روستاها گام برداشت و به توسعه پایدار روستایی رسید. لذا هدف از این پژوهش، بررسی نقش معماری بومی در گردشگری و توسعه پایدار روستای علمدارده از توابع شهرستان ساری میباشد و در این راستا پژوهش پیش رواز نوع کاربردی به روش کیفی و مروری، با استفاده از منابع کتابخانه ای و میدانی، مقالات و کتب موجود در این زمینه به شیوه توصیفی-تحلیلی به بررسی نقش معماری بومی در گردشگری و توسعه پایدار روستایی میپردازد و به سوالات اصلی پژوهش که ساختارها و کارکردهای عناصر معماری بومی روستای علمدارده چگونه است ؟ و چطور معماری بومی روستایی، توانسته در جذب گردشگر موثر باشد؟ پاسخ میدهد. براساس نتایج حاصل از بررسی که در این پژوهش به آن اشاره شد، نشان میدهد که مهمترین و اصلی ترین جاذبه گردشگری روستایی به طور سنتی خود روستا و معماری بومی منطقه و شرایط طبیعی و مورفولوژی و شیوه زندگی و عواملی است که در شکل گیری سکونتگاه روستایی نقش اصلی را داشته است. لذا معماری بومی روستای علمدارده ، نقش مهمی در جذب گردشگر و تبدیل شدن این روستا به یکی از روستاهای هدف گردشگری استان دارد.
