از آنجا که اجرای مسکن موقت پس از زلزله می تواند تاثیر به سزایی هم در بازیابی سلامت روان حادثه دیدگان و هم در تامین امنیت زندگی این افراد داشته باشد، ضرورت وجود یک راهکار قوی که بتواند مراجع ذی ربط را در این زمینه یاری کند کاملا محسوس به نظر می رسد. یکی از کارامد ترین این روش ها استفاده از واحد های مدولار از پیش آماده است که با توجه به ابعاد مختلف و امکان توسعه یافتن می تواند کاربری های مورد نیاز اردوگاه های اسکان موقت از جمله: واحد های مسکونی، بیمارستان، مسجد، نگهبانی و ..... تامین کند. از طرف دیگر سرعت برپایی اردوگاه، مصالح مورد نیاز و تامین نیروی انسانی از موارد مهم تلقی می گردد. در پژوهش پیش روبا توجه به هدف پژوهش که انتخاب بهترین سازه است پس مطالعات اولیه کتابخانه ای، بررسی نمونه های موردی صورت گرفته در زلزله های مختلف و همچنین تعیین معیار های مهم در تصمیم گیری با توجه به رویکرد پژوهشگر که معماری بومی است، از فرایند تحلیل سلسله مراتبی که یک روش تصمیم گیری چند معیاره است بهره گیری شده است. معیار های اصلی در برپایی اردوگاه شامل1- وزن سازه 2- گسترش پذیری 3- سهولت در اجرا (عدم نیاز به نیروی متخصص) 4- تعویض قعات است و همچنین گزینه های انتخابی شامل : سازه ال اس اف، طاق لاملا، سازه ی قابی و سازه جمع شونده (لولایی) می باشد در این روش ابتدا مقایسه زوجی بین معیارها نسبت به هدف صورت می گیرد و سپس مقایسه زوجی بین گزینه ها نسبت به تک تک معیارها انجام می شود. جهت سنجش این عوامل به عنوان متغیر های مستقل و یافتن معیار های مناسب، پرسش نامه ای شامل پنج جدول مقایسه س زوجی معیار ها به همراه مشخصات و تصاویر گزینه ها و توضیحات ستاد بحران برای 35 نفر از متخصصین حوزه ی بازسازی پس از سانحه و مدیریت بحران ایمیل شد و 24 پرسشنامه دریافت شد که پاسخ پرسشنامه ها به متخصصین آمار داده شد و از پس از بررسی های انجام شده سازه ی ال اس اف در رتبه ی اول قرار گرفته است و پس از آن سازه ی جمع شونده با اختلاف کمی در رده ی دوم قرار دارد. بنابراین در اجرای بخش های مختلف اردوگاه از این سیستم ساختمانی استفاده شده است و با توجه به فضاهای طراحی شده در سایر بخش های اردوگاه از جمله : سیرکولاسیون ها، فضاهای جمعی و ..... تلاش شده است در جهت افزایش تعاملات،سلامت روان و پویایی اردوگاه گامی هر چند کوچک برداشته شود