اوقات فراغت نزدیکترین پیوند را با زندگی معنوی و فرهنگی افراد دارد. اوقاتی که به میل و اختیار در راه آموختن، آفریدن، پژوهش، تربیت، مشارکتهای داوطلبانه اجتماعی، گسترش افقهای اندیشه و در بسیاری از عرصه های دیگر صرف می گردد و واضح است که ارتباط آن با حیاط معنوی و فرهنگی جامعه تنگاتنگ است. چون فرد می تواند در اوقات فراغت همان چیزی را که می پسندد انجام دهد، شخصیت نهایی خود را باز یابد و آن را ابراز کند، بنابراین قابلیتهای فرد غالبا در عرصه اوقات فراغت جلوه گر می شود. فعالیتهای اوقات فراغت از چنان اهمیتی برخوردار است که از آن به مثابه آیینه فرهنگ جامعه یاد می کنند. این مطلب به این معنی است که چگونگی گذران اوقات فراغت افراد یک جامعه به میزان زیادی معرف خصوصیات فرهنگی آن جامعه است. مفهوم اوقات فراغت چیست؟ مفهوم عصری است. یعنی در دوران های مختلف مفهوم خاصی برای اوقات فراغت وجود دارد. بایستی مفهوم اوقات فراغت را در سه دوره اساسی تعریف کرد. 1 دوره تاریخی: که به نظر من می توان آن را دوران باستانی یا دوران کهن نامید. 2 دوره صنعتی شدن: که به بعد از انقلاب صنعتی باز می گردد تا دهه های اخیر. 3 حال حاضر (جامعه فراغتی یا جامعه پر بیم): که تحولی در مفهوم اوقات فراغت ایجاد شده که ناشی از شکل جدید زندگی است. اوقات فراغت در هریک از این سه دوره تعریف خا خود را دارد.
