این مقاله مطالعهای است پیرامون بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی و جرم جوانان که پس از مقایسه دیدگاهها و تعاریف مختلف از حمایت اجتماعی (راتوس،کسلر و هلر) و جرم (کنترل اجتماعی هیرشی و فشار اگنیو) با روش پیمایشی به سنجش و مقایسه میزان برخورداری جوانان مجرم و عادی شهر ایلام از حمایت اجتماعی اقدام نموده است. در این تحقیق، حمایت اجتماعی در ابعاد سهگانه حمایت عاطفی، حمایت مادی و حمایت اطلاعاتی در یک نمونه 520 نفری متشکل از 147 نفر از جوانان مجرم و 373 نفر از جوانان عادی شهر ایلام بررسی شده است. یافتههای توصیفی تحقیق بیانگر آن است که میزان برخورداری جوانان عادی در تمام ابعاد حمایت اجتماعی نسبت به جوانان مجرم بیشتر است. یافتههای استنباطی نیز معنیدار بودن این تفاوت را تأیید میکند. همچنین تحلیل دادهها با استفاده از رگرسیون لوجستیک نشان میدهد که سازه نظری حمایت اجتماعی از قدرت تمایز بالایی در تفکیک افراد عادی و مجرم برخوردار است. به عبارت دیگر، با افزایش میزان حمایت اجتماعی احتمال ارتکاب جرم کاهش مییابد.
