در این ارائه به تشریح عناصر و گزارههای چارچوب روایتهای آینده و مقایسه آن با چارچوبهای رایج که تأکیدشان بیشتر بر ابعاد عینی ناامنی اقتصادی و رفتارهای مبتنی بر اجتناب از ریسک است پرداخته شد. مطابق با چارچوب «ترسیم روایتهای آینده»، افزایش سرعت، پویایی و نوسانات روزافزون پیامدهای حاصل از جهانیشدن، امواج جدید تحولات فناوری، و گسترش جریان نئولیبرالیسم، بهوجودآورنده یک منبع قویِ عدم قطعیت اقتصادی است و در این وضعیت، کنشگران در انتخابهای خود تحت تأثیر انتظارات کموبیش نامطمئن، یعنی نوعی عدم قطعیت بنام «سایه آینده» در مورد عواقب یک عمل معین قرار میگیرند. به عبارت دیگر، آنها بر اساس روایتهای خود از آینده، یعنی آیندههای خیالی تعبیهشده در عناصر اجتماعی و تعاملاتشان تصمیمگیری و عمل میکنند. به طور خلاصه، چارچوب یاد شده ادعا میکند که ترسیم روایت افراد از آینده در بستر عدم قطعیت اقتصادی به طور منفی بر نگرشهای ازدواج و فرزندآوری تأثیر میگذارد. در این ارائه، با واکاوی در ادبیات نظری و تجربی چارچوب روایت، به تشریح و میزان کاربست آن برای اثرگذاری بر جمعیتشناسی خانواده در ایران پرداخته شد و فرض را بر آن گذاشتیم که با توجه به بدیع بودن چارچوب یاد شده و دور نبودن ایران از شرایط حاکم بر دنیای امروز و تشدید عدم قطعیتهای اقتصادی- اجتماعی در جامعه، تشریح و تلاش برای مفهومسازی و عملیاتی کردن این چارچوب در کشور، برای پژوهشهای جمعیتی مرتبط با خانواده بسیار حائز اهمیت بوده و به طور قطع میتواند مسیر احتمالی نگرشهای ازدواج و فرزندآوری که یکی از دغدغههای مهم سیاستهای جمعیتی امروز نیز میباشد را روشن نماید.
