در این سخنرانی به مناسبت روز ملی جمعیت، به بخش کوچکی از نقشهای سیاستی جمعیتشناسی در خصوص فهم میزان گسترش کووید-19 و مرگومیرهای ناشی از آن پرداخته شد و در خلال بحث به این نکته مهم پرداخته شد که باید جمعیت و عناصر آن را بهشکلی پویا و جامع در نظر گرفت و لذا، سیاستها و خطمشیهای جمعیتی را با همین نگرش و رویکرد دنبال کرد. در بررسی اثرات و پیامدهای جمعیتی کرونا نیز بایستی با رویکرد علمی و مبتنی بر دانش نظری و دادههای متقن سخن گفت و بهمثابه مؤلفهای از سیاستهای جمعیتی، از اقدامات شتابزده پرهیز کرد. در واقع، کرونا، بسترها و پیامدهای آن متذکر این نکته مهم است که شناخت جمعیت و سیاستهای مرتبط با آن، مستلزم بینش، پژوهش و شناخت علمی است. بحث اصلی آن بود که با توجه به تعامل قوی جمعیت و مرگومیر ویژه سنی ناشی از کووید-19، طرح فاصله اجتماعی و سایر سیاستهای پیشرو برای کاهش زنجیره انتقال بایستی ترکیب سنی بافتهای منطقهای و ملی، و نیز تعاملات بین نسلی را مورد توجه قرار دهند. همچنین، در حالی که امروز کشورهای اندکی بهطور معمول به انتشار دادههای کووید-19 بر اساس اطلاعات مهم جمعیتشناختی از قبیل سن، جنسیت و ... میپردازند، توصیه شد که دادههای موردی و مرگومیرهای به تفکیک سن و جنسیت گزارش شود تا به محققان و دولتها اجازه بدهد برای بهبود پیشبینیهای هدفمند و واقعی در زمینه اقدامات پزشکی و مراقبتهای بیمارستانی با آمادگی بیشتری وارد عمل شوند. بهعلاوه، نظر به ساختار جمعیتی بسیار مطلوب (جوانی و میانسالی) ایران که موهبتی تاریخی و بالقوه برای مقابله با کرونا از یک طرف، و برای دستیابی به توسعه از طرف دیگر، تلقی میشود، حکمرانی مطلوب، شفافیت، توزیع برابر امکانات، استفاده از نیروی انسانی، فراهم آوردن زیرساخت ها و توانمندسازی محیط زندگی برای همه، از جمله مهمترین سیاستگذاریهای جمعیتی حال حاضر کشور است.
